ความสามารถของพระอริยะ ขั้นต่างๆ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระอริยะ หมายถึง ประเสริฐ ประเสริฐ เพราะ มีปัญญา ดับกิเลสที่เป็นสิ่งที่สกปรก ดังนั้นพระอริยบุคคล จึงเป็นบุคคลที่ประเสริฐด้วยคุณธรรมที่สามารถดับกิเลสได้ ซึ่งก็ตามการดับกิเลสได้เป็นลำดับขั้น ซึ่งการแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ มีการดำดิน เป็นต้น ผู้ที่ไม่ใช่พระอริยบุคคลก็สามารถเกิดขึ้นได้ด้วยการเจริญฌานสูงสุด แต่ ถึงอย่างนั้นก็เป็นผู้มีกิเลสเต็ม เป็นปุถุชน ไม่ใช่ อริยะ ไม่ใช่ผู้ประเสริฐเลย และ ฌาน ฤทธิ์นั้นก็เสื่อมได้ ซึ่งก่อนพุทธกาล ก็มีผู้แสดงฤทธิ์มากมาย แต่ก็เดินทางผิด และ เห็นผิดได้เป็นธรรม ซึ่งพระพุทธเจ้าไม่ทรงยกย่องอิทธิปาฏิหาริย์เลย

เพราะฉะนั้น พระอริยบุคคล ผู้ที่ไม่ได้บรรลุฌาน ก็ไม่สามารถแสดงฤทธิ์ได้ แต่ก็เจริญวิปัสสนา ดับกิเลสได้ จึงเป็นผู้ประเสริฐ เป็นพระอริยะ แต่สิ่งที่น่าพิจารณา คือ การศึกษาพระธรรมในหนทางที่ถูกต้อง คือ การฟัง ศึกษาพระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง มี พระไตรปิฎก เป็นต้น หรือ จากคำที่กล่าวแสดงตามพระไตรปิฎกให้เข้าใจถูก ซึ่งก็เป็นการสะสมสิ่งที่เป็นสาระ มีค่า เป็นรัตนะที่ประเสริฐ อันเป็นสิ่งที่จะทำให้ถึงการดับกิเลส

เพราะ ศึกษาในสิ่งที่ถูก คือ พระธรรมที่พระพทธเจ้าทรงตรัสรู้ แต่การศึกษาคัมภีร์อื่นที่แต่งขึ้น ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ตรงสัจจะตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง เพราะ ไม่ใช่พุทธะที่ตรัสรู้โดยชอบ เมื่ออ่านหนังสือที่แต่งขึ้น คิดเอง ย่อมเป็นโทษกับผู้อ่านโดยไม่รู้ตัว คือ สะสมวิจิกิจฉา ความสงสัย แทนที่จะเป็นปัญญา และ เปรียบเหมือนกระเช้าคนบ้า ที่เก็บขยะเข้าในกระเช้าเรื่อยๆ แทนที่จะเก็บสิ่งที่เป็นรัตนะที่มีอยู่แล้ว คือ พระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง เพราะฉะนั้น พุทธบริษัท ก็ควรที่จะศึกษาพระธรรมในหทางที่ถูก ทิ้งสิ่งของกระเช้าคนบ้า แต่ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ไม่สามารถบังคับได้ ผู้ที่เห็นสิ่งที่เป็นสาระย่อมได้สาระในพระธรรม ครับ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระอริยบุคคล คือ บุคคลผู้ทำลายข้าศึกคือกิเลสได้ ตามลำดับขั้น เป็นบุคคลผู้ประเสริฐ ที่เป็นผู้ประเสริฐได้ก็ด้วยปัญญาที่สามารถดับกิเลสได้ตามลำดับมรรค, พระอริยบุคคลมี ๔ ระดับ คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ พระอริยบุคคล ๓ ข้างต้น ยังมีกิเลสเหลืออยู่ จนกว่าจะถึงความเป็นพระอรหันต์ จึงจะสามารถดับกิเลสได้อย่างหมดสิ้น ไม่มีเหลือ กิเลสที่สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ไม่เกิดขึ้นอีกเลย กว่าจะดับกิเลสได้ นั้น จะต้องอาศัยการอบรมเจริญปัญญา สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นระยะเวลาที่ยาวนาน ถ้าไม่ได้อบรมเจริญปัญญา จนกระทั่งถึงขั้นที่จะดับกิเลสได้อย่างเด็ดขาดแล้ว ย่อมไม่สามารถที่จะเป็นพระอริยบุคคลได้

กิเลสเป็นสิ่งที่ละยากเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะดำรงอยู่ในเพศใด กล่าวคือ เป็นบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ ก็ตาม ซึ่งเมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ไม่มีสัตว์ ไม่มีบุคคล มีแต่ความเกิดขึ้นเป็นไปของธรรมแต่ละอย่างๆ เท่านั้นจริงๆ และประการที่สำคัญกิเลสที่มีมากสะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ ต้องอาศัยปัญญาจึงจะละได้ ถ้าหากปัญญาไม่เกิด ไม่มีปัญญา ก็ไม่มีทางดับกิเลสใดๆ ได้เลย แล้วปัญญาจะมาจากไหน ถ้าไม่อบรมเจริญให้มีขึ้นจากการได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม เป็นเรื่องที่ยากมาก เมื่อได้เริ่มฟังธรรมและเห็นว่าพระธรรมยาก ก็ไม่ควรท้อถอย เมื่อไม่ท้อถอยในการอบรมเจริญปัญญา ฟังบ่อยๆ เนืองๆ ให้เวลากับพระธรรมอยู่เสมอๆ สิ่งที่ยากนี้ก็จะค่อยๆ ง่ายขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนกระทั่งในที่สุดก็เป็นปกติและสามารถถึงความสมบูรณ์พร้อมของปัญญาได้ในวันหนึ่งข้างหน้า ทุกอย่างสำเร็จได้ แต่ต้องอาศัยกาลเวลา เพราะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมในวันนี้แล้ว จะให้บรรลุเป็นพระอริยบุคคล เลย เป็นไปไม่ได้ ต้องค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูก เห็นถูกไปตามลำดับจริงๆ ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนา

ในพระไตรปิฏกก็มีแสดงไว้ ผู้ที่ดับกิเลสหมดบรรลุเป็นพระอรหันต์แบบมีฤทธิ์ก็มี เช่น พระโมคคัลลาน ส่วนผู้ที่บรรลุเป็นพระอรหันต์แบบไม่มีฤทธิ์ก็มีมากกว่าค่ะ

กราบขอบพระคุณมากครับ และขออนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ ครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ