เขาก็ตาย เราก็ตาย
ข้อความบางส่วนจากการสนทนาธรรมที่ร้านอาหารบ้านเหนือน้ำ จ.ปทุมธานี ๘ ธ.ค. ๒๕๕๘
= กำลังเห็นขณะนี้ มีใครรู้ว่าเห็นไม่ใช่เรา
= ฟังธรรมเข้าหูแล้วเข้าไปในใจบ้างหรือเปล่า
= คำจริงเท่านั้นที่จะนำมาสู่การรู้สภาพธรรมขณะนี้ได้
= การเกิดดับของสภาพธรรมไม่ได้ปรากฏให้ใครรู้ได้เลย นอกจากปัญญาที่เข้าใจและอบรมจนกระทั่งรู้ชัดว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา
= อกุศลไม่มีทางเข้าใจสภาพธรรมที่ปรากฏ
= ปัญญาเท่านั้นที่มีความเห็นถูกว่า ทุกอย่างไม่ถาวร ไม่คงที่ เกิดขึ้นและดับไป แล้วไม่กลับมาอีกเลย
= ชีวิตก็คือชั่วหนึ่งขณะจิต ถ้าไม่มีจิตแต่ละหนึ่งขณะที่เกิดดับสืบต่อ ชีวิตก็ไม่มี ใครก็ไม่มีเลย
= ฟังธรรมด้วยความเคารพ คือ ไม่ประมาทในความลึกซึ้งของพระธรรม
☆☆ ทุกคนโกรธ โกรธอะไร! ไม่มีประโยชน์! โกรธเห็น โกรธได้ยิน โกรธคิ้ว โกรธตา โกรธทำไม! ก็เพราะไม่รู้ ก็รวมสิ่งนั้นว่าเป็นคน เป็นเรื่องราวต่างๆ แต่ถ้าเข้าใจธรรมะแล้ว เสียเวลาไหม โกรธอะไร! เขาไม่เดือดร้อนเลย คนที่เราโกรธไม่เดือดร้อน แต่ผู้โกรธนั่นแหละเดือดร้อนเพราะกิเลสของตนเอง
= ไม่มีใครทำให้เดือดร้อนได้ นอกจากกิเลสของตนเอง
= ขณะใดที่เป็นกุศล ขณะนั้นสละอกุศล
= บุญ คือ สภาพที่ชำระจิตให้ผ่องใส
= การดับกิเลสจะมีไม่ได้เลย ถ้าไม่เข้าใจธรรมะ
= แค่ได้ยินเสียงซึ่งเป็นวาจาสัจจะ แต่ประโยชน์มหาศาลยิ่งกว่าเสียงอื่นใดทั้งสิ้น เพื่อเข้าใจความจริง นำไปสู่ความจริงยิ่งขึ้น จนถึงการประจักษ์แจ้งลักษณะของธรรมะ
= ฟังพระธรรมเข้าใจเมื่อใด ประโยชน์มีเมื่อนั้น
= ตอนมีชีวิตอยู่ก็เมตตากัน ตอนตายก็ไม่ควรเศร้าโศกถึงกัน
= มีเมื่อเห็น ขณะที่ไม่เห็นก็ไม่มีแล้ว
☆☆เขาก็ตาย เราก็ตาย เสียใจกับสิ่งที่ไม่มี ฉลาดไหม! ทุกคนต้องตาย อย่าทำไม่ดีกับคนที่จะต้องตาย ดีไหม ก่อนตายควรทำดีต่อกัน
= ทุกอย่างเป็นธรรมะซึ่งเกิดขึ้นเป็นไป แต่ถูกปกปิดด้วยอวิชชา ความติดข้อง โลภะ ทำให้ไม่เห็นความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏ
อนุโมทนาในคุณความดีและกราบบูชาคุณท่านอ. สุจินต์ บริหารวนเขตต์
อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ
เป็นขณะที่ประเสริฐที่ได้ฟังความจริง โดยเข้าใจความจริงที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง
กราบอนุโมทนา ขอบพระคุณกุศลจิต ท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์
และกัลยาณมิตร ผู้ร่วมสนทนา รวมทั้ง ผู้ถ่ายทอด เกื้อกูล ข้อความการสนทนา ทุกท่านเป็นอย่างยิ่งค่ะ การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด
