สนทนาธรรมตามกาลเป็นอุดมมงคล

ต้อนรับปีใหม่ 2559 ด้วยการสนทนาธรรมตามกาลที่ไซ่ง่อน เวียดนาม

พระภิกษุหนุ่มรูปเดิมที่ติดตามการสนทนาตั้งแต่ครั้งแรกมาหาท่านอาจารย์ก่อนเวลานัดหมาย 15 นาที จึงต้องวุ่นวายแจ้งให้ทราบ เพราะจะให้ท่านนั่งรอเวลา คงไม่สมควร เมื่อท่านอาจารย์ลงมาก็ยังสนทนาไม่ได้ เพราะท่านฟังภาษาอังกฤษไม่ได้ ต้องตามหาลูกสาวเวียดนามมาแปลอีก เพราะตอนนั้นยังเป็นเวลาทานอาหารเช้าอยู่ ทำให้เห็นได้ว่า ที่คิดว่าไปก่อนเวลาแล้วดีนั้นคงไม่ถูกต้องสำหรับบางสถานการณ์ บางทีไปถึงก่อนเวลา คงต้องไปแอบไม่ให้ใครเห็น พอถึงเวลาค่อยปรากฏตัว

เมื่อทุกท่านมาพร้อมก็เริ่มสนทนากับพระภิกษุได้สัก 15 นาที ก็ถึงเวลาเดินไปห้องประชุมที่อยู่อีกตึกหนึ่ง โรงแรมเฟิร์สตมีหลายตึก โดยมีถนนใหญ่กั้นกลาง แต่เหมือนเป็นถนนส่วนตัว ไม่มีรถพลุกพล่าน ข้ามถนนไม่ลำบากเหมือนที่อื่น แล้วยังมี รปภ. ช่วยดูแลให้รถจอดสนิท ก่อนแขกของโรงแรมข้ามถนน ซึ่งสะดวกมาก เพราะทานอาหารเช้าอีกตึกหนึ่งที่อยู่คนละฝั่ง ห้องประชุมอีกตึกหนึ่ง

วันนี้สนทนาวันแรก เมื่อเข้าห้องประชุมที่ใหญ่โตหรูหรา จุคนได้ประมาณ 500 คน แต่จัดที่นั่งไว้ส่วนหน้าประมาณ 150 ที่ และให้วิทยากรนั่งบนเวทีที่สูงกว่าผู้ฟัง ซึ่งดูไม่เหมาะสมสำหรับพระภิกษุที่ไม่ควรนั่งต่ำกว่าฆราวาส จึงจัดเก้าอี้ให้พระภิกษุนั่งเยื้องไปทางด้านหลังในระดับเดียวกัน

ได้พบผู้ฟังเก่าหลายท่าน บางท่านมาจากดาลัด ญาจาง ซึ่งไกลมาก ถ้าเดินทางทางรถยนต์ อนุโมทนาในศรัทธาของแต่ละท่านที่ต้องการฟังความจริง โดยเฉพาะท่านอาจารย์และวิทยากรที่เดินทางไกลมาเพื่อเผยแพร่ความเห็นถูก ทั้งท่านอาจารย์และคุณนีน่าที่แม้อายุจะมากขึ้นและสุขภาพไม่แข็งแรงเหมือนเดิมก็ตาม

มีผู้ร่วมฟังการสนทนาเกือบเต็มห้อง แม้วันนี้จะเป็นวันปีใหม่ที่คนเวียดนามจะหยุดงาน ห้างร้านหลายแห่งปิดเพื่อฉลองกับครอบครัว มีคำถามจากผู้ฟังหลายท่าน แต่น้อยกว่าเดิม คงเพราะได้อ่านหนังสือของมูลนิธิและของคุณนีน่าที่แปลเป็นภาษาเวียดนาม และจัดสนทนาธรรมทุกอาทิตย์ แบบออนไลน์ด้วย โดยอาจารย์ Tam Bach ที่ได้ฉายาว่า อาจารย์สุจินต์เวียดนาม จนมีพื้นฐานความเข้าใจพอสมควรแล้วในความเป็นธรรมและธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา

ภาคเช้ามีผู้ฟังขอให้อธิบายบารมี ๑๐

ท่านอาจารย์ตอบว่า ควรเข้าใจความจริงขณะนี้ ถ้าไม่เข้าใจขณะนี้ ก็ยังไม่เข้าใจบารมี เข้าใจเห็นเดี๋ยวนี้หรือยัง ขณะเห็น ใครเห็น ถ้ายังเป็นเราเห็น ไม่ใช่อนัตตา ขณะเห็นไม่มีใครเลย ตอนเห็นพยายามเห็นหรือเปล่า เห็นเกิดเองตามเหตุปัจจัย ถ้าตาบอดเห็นได้ไหม เห็นเป็นอนัตตา ไม่ใช่ใครในเห็น

แล้วมีอีกหลายคำถามที่แสดงถึงความไม่มั่นคงในการเข้าใจสภาพธรรมที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้ แต่เมื่อท่านอาจารย์เน้นให้รู้สภาพธรรม ขณะนี้ ก็จำได้ว่า ควรรู้เห็น ได้ยิน คิดนึกที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้ แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดี เพราะยังไม่เข้าใจพอว่า ไม่มีอะไรเลยนอกจากสิ่งที่กำลังปรากฏเกิดขึ้น สั้นแสนสั้นเพียง 1 ขณะ แล้วดับไป ไม่กลับมาอีกเลย จะหาความเป็นเรา เป็นสัตว์บุคคลจากที่ไหน?

ระหว่างนั่งแท๊กซีไปทานอาหารกลางวันหรือระหว่างรับประทาน ท่านอาจารย์ก็สนทนาธรรมตลอดเวลา ท่านเล่าว่า คุณนีน่าถูกขโมยเงิน แล้วถามว่า เป็นวิบากอะไร ท่านอาจารย์ตอบว่า เป็นวิบากที่จะไม่ได้เห็นสิ่งนั้นอีกเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรเป็นของใครเลย นอกจากสิ่งที่ปรากฏให้เห็น ได้ยิน ทำให้คิดนึกผิดๆ ว่า เป็นเราเห็น เป็นเราได้ยิน แล้วจำผิดๆ ด้วยความติดข้องและความไม่รู้ว่า เป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เป็นของเรา เมื่อหายไปก็เสียดาย เสียใจที่จะไม่ได้เห็นสิ่งนั้นอีก จนกว่าจะฟังธรรมค่อยๆ เข้าใจมั่นคงขึ้นว่า มีเพียงสิ่งนั้นปรากฏให้เห็นแสนสั้น แล้วดับไปทันที ไม่กลับมาอีกเลย

ท่านอาจารย์เน้นว่า ชาตินี้คือชาติก่อนของชาติหน้า ชาตินี้เป็นอย่างไรก็สะสมต่อไปในชาติหน้า ชาติหน้าจะเป็นอย่างไรก็มาจากชาตินี้ อดหวาดสะดุ้งในใจไม่ได้ว่า ชาติหน้าจะเป็นอย่างไรนะ เพราะแม้ขณะที่มีผู้รู้แนะนำพร่ำสอนอย่างนี้ก็ยังคิดถึงที่นอนนุ่มๆ ในโรงแรม หลังอาหารกลางวันแล้วติดกับการนอนหลับสักงีบใหญ่ๆ ประมาณ 2 ชม. จนวันนี้ก็นอนเกินเวลารับท่านอาจารย์ไปห้องประชุม ขออภัยที่บกพร่องในหน้าที่ผู้ดูแลทั่วไป คราวต่อไปหวังว่าคงดีขึ้นค่ะ แต่ไม่ต้องห่วง คุณกฤษณาทำหน้าที่แทนแล้ว อ้อ คุณเล็กจิราพรทำหน้าที่ผู้ช่วยคุณยุพิน ดูแลเครื่องเสียงและการถ่ายทอดสดซึ่งดูได้ดีแล้ว ผู้สนใจฟังภาษาอังกฤษและเวียดนามสามารถติดตามชมได้ โดยสอบถามจากคุณเอ็ม วรศักดิ์ ที่ มศพ.ค่ะ ต่อไปคงไม่ต้องแปลความเป็นภาษาไทยแล้ว เพราะจะมีผู้รู้ว่าแปลผิดค่ะ (ไม่ผิดทั้งหมด ผิดบ้างบางส่วน เพราะบางครั้งใส่ความเข้าใจของตัวเองเพิ่มเติมส่วนที่ฟังไม่เข้าใจ ทำอย่างไรได้เมื่อเป็นภาษาที่สอง ไม่ใข่ภาษาของตัวเอง ก็ต้องตกหล่นบ้าง)

วันนี้คือเมื่อวานของพรุ่งนี้ ซึ่งจะดับหมดไป หาอย่างไรก็ไม่พบ เหลือไว้แต่ในความคืดนึก ถ้าไม่นึกถึงก็เหมือนไม่เคยมี ไม่เคยปรากฏ แล้วพรุ่งนี้จะมาทำหน้าที่รายงานการสนทนาธรรมอีกนะคะ จนกว่าจะพบกันใหม่ สวัสดีค่ะ

พลอากาศตรีหญิง กาญจนา เชื้อทอง รายงานสดจากโรงแรมเฟิร์สต โฮจิมินห์ซิตี้ค่ะ