รู้ไม่ใช่เรา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ประโยชน์ อยู่ที่ความเข้าใจถูกตั้งแต่ต้นจริงๆ ว่า มีแต่ธรรมเท่านั้น ไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน ซึ่งไม่พ้นจากสภาพธรรมที่เป็น จิต (สภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์) เจตสิก (สภาพธรรมที่เกิดประกอบกับจิต) และ รูป (สภาพธรรมที่ไม่รู้อะไร) เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ไม่เที่ยงไม่ยั่งยืน จึงไม่มีอะไรที่เป็นเรา หรือเป็นของของเรา เพราะเป็นแต่เพียงธรรมแต่ละหนึ่งเท่านั้น แต่เพราะยังมีความไม่รู้ จึงหลงยึดถือว่าเป็นตัวเรา เป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน หรือ เป็นของของเรา

๑. รู้ เป็นสภาพธรรมที่เป็นนามธรรม ได้แก่ จิต กับ เจตสิก เกิดขึ้น ย่อมรู้อารมณ์ตามกิจหน้าที่ของตน เช่น จิต รู้แจ้งอารมณ์ สัญญา รู้โดยจำหมายในอารมณ์ ปัญญา รู้โดยเข้าใจถูกเห็นถูกตามความเป็นจริง เป็นต้น

๒. จริงๆ แล้ว เราไม่มี มีแต่ธรรม เท่านั้น (จิต เจตสิก และรูป) ซึ่งเพราะมีธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย จึงหมายรู้ได้ว่าเป็นเรา เป็นบุคคลนั้น บุคคล นี้ เป็นต้น

๓. รู้ ไม่ใช่เรา เพราะเป็นสภาพธรรมที่เป็นนามธรรม เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ไม่มีตัวเราที่รู้ แต่เป็นธรรมที่เกิดขึ้นรู้ และเมื่อมีการอบรมเจริญปัญญา ฟังในเรื่องของสภาพธรรมที่มีจริงๆ ย่อมจะเป็นเหตุให้ปัญญาเจริญขึ้น จนสามารถเข้าใจถูกตรงตามความเป็นจริงว่า รู้ ไม่ใช่เรา เพราะเป็นธรรม ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ