เจตสิก เป็น สังขารขันธ์ ไหมครับ
ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เจตสิก คือ สังขารขันธ์ ที่ต้นสายของปฏิจจสมุปบาท ไหมครับ ถ้าใช่ แล้ว ผัสสะ กับเวทนา ที่เกิดกลางสายของปฏิจจสมุปบาท ใช่เจตสิกไหมครับ แล้วทำไม ผัสสเจตสิกถึงเกิดร่วมกับจิต (วิญญาณขันธ์) ได้ครับ ทั้งที่อยู่ต้นสายครับ
เรียนท่านผู้รู้ แก้ความสงสัยของผมด้วยครับ ด้วยความเคารพ ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สำคัญที่การตั้งต้นจริงๆ ว่า เจตสิก คือ อะไร เจตสิก เป็นนามธรรมที่รู้อารมณ์ โดยเกิดประกอบพร้อมกับจิต ไม่พ้นจากขณะนี้เลย ทุกขณะของจิตที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นวิถีจิต หรือ ไม่ใช่วิถีจิต อย่างที่กล่าวถึงภวังคจิต (ไม่ใช่วิถีจิต) นั้น ก็มีเจตสิกเกิดร่วมด้วย ตามควรแก่ภวังคจิตขณะนั้นๆ จะเห็นได้ว่าจิตมีหลากหลายมาก เหตุประการหนึ่งที่ทำให้มีจิตหลากหลาย แตกต่างกันไป ก็เพราะเจตสิกธรรมที่เกิดร่วมด้วย เจตสิกบางประเภท เกิดกับจิตได้ทุกประเภท เจตสิกบางประเภท เกิดเรี่ยราย คือ เกิดกับกุศลจิตก็ได้ เกิดกับอกุศลจิต ก็ได้ เกิดกับวิบากจิต ก็ได้ เกิดกับกิริยาจิตก็ได้ เจตสิกบางประเภท เกิดได้เพียงกับอกุศลจิตเท่านั้น เกิดกับจิตชาติอื่นไม่ได้ เจตสิกบางประเภท เกิดได้เฉพาะกับจิตที่ดีงามเท่านั้น เกิดกับอกุศลจิตไม่ได้ ทั้งหมดนั้น ก็จะต้องค่อยๆ ฟังค่อยๆ ศึกษาไปตามลำดับจริงๆ และ ที่สำคัญ เป็นสภาพธรรมที่ไม่ใช่สัตว์บุคคล ตัวตน ไม่มีเราแทรกอยู่ในสภาพธรรมเหล่านั้นๆ เลย สังขารขันต์ เป็นเจตสิก ๕๐ ดวง ซึ่ง ผัสสะ และ เวทนา ต่างก็นเป็นเจตสิก ใน เจตสิก ๕๒ แต่ เวทนา เป็นเวทนาขันธ์ และ ผัสสะ เป็นสังขารขันธ์ซึ่งหากเข้าใจถูก ในสภาพธรรมที่เป็น จิต (วิญญาณขันธ์) เจตสิก จิตเกิดขึ้น จะต้องมีเจตสิกเกิดร่วมด้วยเสมอ นั่นคือ เมื่อจิตเกิดขึ้น จะต้องมีเวทนาเจตสิกและผัสสเจตสิกเกิดร่วมด้วยเสมอ ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหั
ความเป็นจริงของธรรม เป็นจริงอย่างไรก็เป็นจริงอย่
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...