ฟังพระธรรมอยู่ แต่มีจิตฟุ้งซ่าน ไม่เอื้อเฟื้อ...นั่งอยู่
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขอเรียนถามค่ะ ที่ว่า “ไม่เอื้อเฟื้อ...นั่งอยู่” หมายความว่าอย่างไร ไม่เอื้อเฟื้อ เป็นธรรมใด ทั้งนี้ จาก คารวะ ๖ การเคารพในพระธรรม เช่น ผู้ที่สามารถไปฟังพระธรรมได้ แต่ไม่ไปสู่ที่ฟังพระธรรม หรือ ฟังพระธรรมอยู่ แต่มีจิตฟุ้งซ่าน ไม่เอื้อเฟื้อ ...นั่งอยู่ พึงทราบว่า ผู้นั้น ไม่มีความเคารพ ในพระธรรม ถ้าเคารพจริง ย่อมกล่าว ธรรมกถา แล้วก็ มีจิตไม่ฟุ้งซ่าน ในขณะฟังพระธรรม คือ ฟังพระธรรม ด้วยความเคารพ นี่เป็นการเคารพในพระธรรม
ขอบพระคุณที่อนุเคราะห์ให้ความรู้ความเข้าใจค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ไม่เอื้อเฟื้อ หมายถึง ไม่เคารพ ไม่สมควร เอื้อเฟื้อ หมายถึง การกระทำที่สมควร ที่เคารพ ซึ่งก็ต้องเป็นจิตที่ดี ในขณะที่เอื้อเฟื้อ และ เป็นจิตที่ไม่ดี ในขณะที่ไม่เคารพ ซึ่งก็เป็นธรรมไม่ใช่เรา เป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่สามารถบังคับบัญชาได้เลย สำคัญที่สุด คือ เข้าใจสิ่งที่เกิดแล้วว่าคือ อะไร ไม่มีเรา มีแต่ธรรม ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เคารพธรรม เป็นเรื่องของสภาพจิตที่ดีงาม (จิต ที่ประกอบด้วยเจตสิกฝ่ายดี มี ศรัทธา สติ เป็นต้น) ที่ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมด้วยความเคารพ เพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกในธรรมตามความเป็นจริง ขัดเกลาความไม่รู้ ดังนั้น เมื่อมีการกล่าวความจริงตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ก็ฟังด้วยความเคารพ ไม่คุยกัน ไม่ลบหลู่ผู้แสดง ไม่คิดฟุ้งซ่าน ไม่หลับ เป็นต้น อย่างนี้จึงจะเป็นการเคารพธรรม ถ้ามีการกระทำตรงกันข้าม ก็ไม่เอื้อเฟื้อ คือ ไม่เคารพในพระธรรม ไม่เคารพในความจริง ซึ่งต้องเป็นจิตที่เป็นอกุศล เช่น คิดเรื่องอื่น คุยกัน นั่งหลับ เป็นต้น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
