เกิด แก่ เจ็บ ตาย
แม้จะฟังพระธรรมมานาน มั่นคงในคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ด้วยยังเป็นปุถุชนผู้หนาแน่นด้วยกิเลส ก็อดหวั่นไหวไม่ได้ เมื่อทุกขเวทนาอย่างแรงกล้าเกิดกับบุคคลอันเป็นที่รัก ก็อดที่จะโทมนัสเวทนาไม่ได้ ทำอย่างไรจะมีความมั่นคงขึ้น และอาจหาญร่าเริงในสถานการณ์เช่นนี้คะ
ความมั่นคงในพระพุทธศาสนาและคำสอนก็ตามระดับปัญญา ผู้ที่เป็นปุถุชน ชื่อว่ายังไม่มั่นคงเลย เพราะยังไม่สามารถดับกิเลสใดๆ ทั้งสิ้น ผู้มั่นคง ไม่หวั่นไหวอย่างแท้จริง คือ พระอรหันต์ผู้ที่ดับกิเลสหมดสิ้นแล้ว ตราบใดที่ยังมีกิเลส โดยเฉพาะ ถ้าผู้ป่วยเป็นบุคคลที่ติดข้อง ที่รัก ย่อมทุกข์ใจมากธรรมดา ตามเหตุปัจจัยที่จะต้องมีและสะสมมา ดั่งเช่น พระโสดาบัน แม้พระนางวิสาขา หลานตายก็เศร้าโศก เพราะฉะนั้น เมื่อมีกิเลสมากก็ทำให้ทุกข์ไป เมื่อเห็นคนป่วย คนเจ็บ คนตายที่เป็นที่รัก พระพุทธเจ้าทรงแสดงหนทาง ให้เข้าใจถูก ไม่ให้ เศร้าโศก เข้าใจถูกว่า เป็นธรรมดาที่จะต้อง โศกเศร้า ทุกข์ใจและความจริงที่เป็นหนทางการดับกิเลส คือ การเข้าใจถูกว่า แม้ความทุกข์ใจที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เรา แต่เป็นธรรมที่เป็นไป แม้จะหาวิธี ให้คิด ทุกข์น้อยลง แต่ไม่ใช่หนทางการดับกิเลส เพราะไม่ได้รู้ความจริงว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา ครับ
การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ในหนทางที่ถูกต้อง จึงไม่ใช่เรื่องที่จะละทุกข์ หรือ ทำให้ทุกข์น้อยลง เพราะเป็นความต้องการที่แทรกอย่างละเอียด แต่ให้เข้าใจถูกในความทุกข์ที่เกิดขึ้นว่าเป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา ครับ อันเป็นหนทางละทุกข์ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงที่ถูกต้องแท้จริง ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เป็นธรรมดา ธรรมบังคับบัญชาไม่ได้ เมื่อได้เหตุปัจจัยก็เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ เมื่อได้ฟังความจริง ก็ค่อยๆ มั่นคงในความเป็นจริงนี้ได้ว่าเป็นธรรม ความไม่สบายใจ ทุกข์ใจ ก็เป็นธรรม เพราะฉะนั้นแล้วไม่มีอะไรดีเท่ากับการได้เข้าใจความจริง และความเข้าใจถูกเห็นถูกนี้เอง เกื้อกูลให้น้อมประพฤติในสิ่งที่ควร ทำในสิ่งที่ควรทำต่อบุคคลผู้ที่เป็นที่รักและบุคคลอื่นๆ ด้วย ความเศร้าโศกเสียใจ ทุกข์ใจ ไม่มีประโยชน์ แต่การเข้าใจความจริงและทำในสิ่งที่ดีงาม เป็นประโยชน์ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
การเกิดเป็นทุกข์จริงๆ หนีไม่พ้นความแก่ เจ็บ แล้วก็ตาย นี่เป็นความจริง เป็นสัจจธรรม มีหนทางเดียวจริงๆ ที่จะพ้นจากทุกข์ได้ หนทางแห่งการรู้ความจริง และทำในสิ่งที่ดีงามเป็นประโยชน์ ไม่ใช่หนทางทำให้ทุกข์น้อยลง ไม่ใช่เรื่องที่จะละทุกข์ด้วยความเป็นเรา ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิต อ.คำปั่น อ.ผเดิม และคุณหลาน naturalplus40 ด้วยค่ะ
