ผมเข้าข่าย อวดอุตริมนุษยธรรมหรือไม่ครับ (เครียดมากๆ ครับ)
คือ ผมบวชได้1เดือนแล้วครับ บวชทดแทนบุญคุณพ่อแม่ครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า มีโยมเพื่อนมาเยี่ยมผมที่วัดก็คุยสารทุกข์สุขดิบกับโยมเค้า แล้วโยมเค้าก็พูดถึงธุรกิจทำขนมของโยมเค้า โยมเค้าพูดขึ้นมาว่าต่อไปนี้จะรวยแล้ว ผมเลยเผลอพูดออกไปว่า"ผมดูก็รู้ ว่าจะต้องรวย เพราะดูจากการที่มีคนเค้ามาสั่งขนม พอพูดเสร็จผมก็นึกกลัวขึ้นมาว่า ที่พูดไปเป็นการอวดอุตริหรือไม่ ผมก็เลยพูดไปว่า ไม่ต้องมีญาณวิเศษอะไรก็ตอบได้ เพราะถ้าเมื่อเราขยันเราก็จะรวย แต่ถ้าขี้เกียจก็จน ผมพูดไปแบบนี้ เป็นการอวดอุตริหรือเปล่าครับ ยอมรับว่าเครียดมากๆ เลยครับ เมตตาช่วยตอบผมหน่อยนะครับ บิณฑบาตก็คิด จิตไม่เป็นสุขเลยครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ก่อนอื่นต้องเข้าใจ คำว่า อวดอุตริมนุสธรรม ว่าคืออะไรก่อนครับ อวดอุตริมนุสธรรม หมายความว่า อวดคุณที่เหนือมนุษย์ (ฌาน การบรรลุธรรม) อันไม่มีอยู่ อันไม่เป็นจริง เช่น อวดว่าตนเองได้ฌาน วิโมกข์ สมาบัติ ได้เป็นพระอริยเจ้าขั้นต่างๆ
จะเห็นนะครับว่า อวดอุตริมนุสธรรม นั้น มีเจตนากล่าวคำที่ไม่จริง ทั้งๆ ที่รู้อยู่ ว่าตนไม่มีคุณธรรมนั้น แต่ก็กล่าวว่าตนเองมีคุณธรรมนั้น ด้วยการพูดโดยลักษณะต่างๆ ดังนั้น จะปาราชิกหรือไม่ สำคัญที่เจตนาเป็นสำคัญว่า เจตนาที่จะอวดในคุณธรรมที่ตนไม่มีจริง
เพราะฉะนั้นในกรณีนี้ สำคัญว่ามีเจตนาอวดคุณที่ไม่มีอยู่หรือไม่ หากไม่มี ก็ไม่ต้องอาบัติปาราชิก ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุจะต้องน้อมประพฤติในสิ่งที่ถูกต้อง คล้อยตามพระวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติไว้ ความประพฤติทั้งหมด เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง ถ้าไม่ได้มีเจตนาที่จะอวดคุณวิเศษ ไม่ใช่อาบัติปาราชิก แต่ก็ต้องพิจารณาว่า คำใดควรพูด หรือ ไม่ควรพูด สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป เมื่อรู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ก็ตั้งต้นที่จะสะสมน้อมประพฤติในสิ่งที่ถูกต้องดีงามต่อไป เพราะเหตุว่า เพศบรรพชิตจะต้องเป็นเพศที่ขัดเกลาจริงๆ ทั้งทางกาย ทางวาจาและใจ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
