โกรธไม่นานเหมือนก่อน ด้วยปัญญา หรือ มีตัวเราไปทำ
ในชีวิตประจำวัน เมื่อมีคนมาทำให้โกรธ ผมเองก็ยังโกรธอยู่ แต่สามารถระงับ หรือลดความโกรธได้เร็วขึ้น เมื่อมีสตินึกได้ว่า ขณะโกรธ มีอกุศลเกิดขึ้น ไม่ใช่เรา ทำให้ละคลายความโกรธลงได้ (ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง) คำถามคือ สิ่งที่เป็นอยู่นี้ เกิดขึ้นเพราะปัญญาจากการฟัง. หรือ เกิดขึ้นจากตัวเราที่ไปบังคับให้ความโกรธละคลายลงครับ
ก็เป็นปัญญาที่เกิดจากการฟังที่เป็นปัญญาขั้นคิดนึกซึ่งถ้าเกิดขึ้นเองไม่มีการบังคับก็เป็นธรรมปรุงแต่ง ก็ต้องฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมต่อไปครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง เกื้อกูลอุปการะ เพื่อความเจริญขึ้น ของกุศลธรรมประการต่างๆ ในชีวิตประจำวัน เมื่อเข้าใจพระธรรมมากขึ้น ย่อมทำให้เข้าใจ คนที่มีกิเลสด้วยกัน แทนที่จะโกรธ ก็ไม่โกรธ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้กล่าวไว้ ตอนหนึ่งว่า จากที่เคยเป็นผู้มากไปด้วยความโกรธ แล้วเป็นผู้ไม่โกรธ มีเงินทองมากสักเท่าไร ก็ไม่สามารถทำให้เป็นอย่างนี้ได้ แต่ปัญญาทำให้เป็นอย่างนี้ได้และเป็นไปได้จริงๆ
ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรม ไม่ศึกษาพระธรรมแล้ว นับวันจะมีแต่พอกพูนอกุศล ให้มีมากขึ้น พอกพูนความไม่รู้ต่อไป อีกนานแสนนาน ในสังสารวัฏฏ์ เมื่อไม่มีปัญญา ก็ย่อมไม่สามารถดับ หรือทำลายกิเลสใดๆ ได้เลย หนทางที่จะเป็นไป เพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูก เป็นไปเพื่อดับกิเลสทั้งหลาย นั้น มีหนทางเดียวเท่านั้น คือ การอบรมเจริญปัญญาซึ่งพระอริยบุคคลทั้งหลายในอดีต ก็ได้ดำเนินตามหนทางนี้มาแล้ว ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
