มีเราจริงๆ หรือเปล่า

 
nattawan
วันที่  5 มี.ค. 2559
หมายเลข  27523
อ่าน  1,057

ข้อความบางส่วนจากการสนทนาธรรมที่บ้านคุณหมอวิภากร ๔ มี.ค. ๕๙

# ฟังธรรมแล้ว ปัญญารู้อะไร? เข้าใจธรรมหรือเปล่า แค่ไหน?

# ฟังชื่อฟังเรื่องราว ปัญญารู้อะไรจากชื่อจากเรื่องราวนั้น ถ้าไม่รู้ก็ต้องฟังต่อไปอีก ไม่ต้องเข้าใจชื่อหรือเรื่องราวได้ไหม? จะจำชื่อจำเรื่องราว หรือจะเข้าใจธรรม?

# เข้าใจธรรมจากเรื่องที่ได้ฟัง ประโยชน์ไม่ใช่ติดที่คำหรือชื่อ แต่อาศัยคำนั้นเพื่อเข้าใจธรรมตามความเป็นจริง

# ศึกษาธรรมโดยอาศัยชื่อเพื่อให้รู้ว่าเป็นธรรมอะไร

# ถ. ความสำคัญของการฟังธรรมและศึกษาอย่างต่อเนื่อง?

สุ. คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าควรฟังไหม? ฟังครั้งเดียวพอไหม? เพราะลึกซึ้งและยาก ต้องเข้าใจแต่ละคำจริงๆ ฟังเพื่อจะเข้าใจขึ้นๆ ผู้ที่คิดว่าไม่น่ารู้ ก็จะไม่มีวันรู้ ถ้าตายวันนี้ล่ะ ประโยชน์อยู่ที่ไหน? แล้วเราจะทำอะไรกับเขาได้? จนกว่าจะถึงเวลาที่เขาจะสนใจ ถ้าเขาต้องการเมื่อไร เราพร้อม อย่างนั้นจะเป็นประโยชน์กว่า

# พระธรรมสำหรับผู้มีอัธยาศัยที่จะฟัง เห็นประโยชน์ของพระธรรม จึงไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อฟังพระธรรม

# ถ้าไม่มีธรรม จะมีเราไหม? เพราะฉะนั้น มีแต่ธรรม ไม่มีเรา เมื่อไม่มีเราแล้ว จะมีของเราหรือ?

# มีเรา ตราบเท่าที่ยังไม่ตาย ยังไม่รู้ ยังติดข้อง ยังเป็นเราจนกว่าจะเป็นพระโสดาบัน

# ฟังธรรมแล้วยังมีเรา ยังพอใจที่จะมีเราไปเรื่อยๆ หรือเปล่า? ถ้าพอใจ ก็ยังต้องเป็นไปเรื่อยๆ จนกว่าจะฟังธรรมเข้าใจตามลำดับขั้นฟัง ขั้นระลึก ขั้นประจักษ์แจ้ง

# ขณะนี้รู้อะไร? ไม่ต้องกลัวขณะสุดท้ายของชีวิต เกิดดับเร็วมาก ไม่รู้เลย ตอนหลับสนิทน่ากลัวไหม? ดีมจเพราะจะได้หลับเสียที ไม่มีอะไรปรากฏเลย ไม่ต้องวุ่นวายกับความไม่รู้ ไม่ต้องวุ่นวายกับสิ่งที่อยากรู้ ไม่ติดข้อง ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ... ไม่ต้องมีอะไร แต่ก็ยังมีเรา

# เห็นแล้วพอใจ แล้วก็ไม่เห็นและพอใจก็ไม่มี ก่อนเห็นก็ไม่มีเห็นและพอใจ แล้วจะเห็นจะพอใจไปทำไม เพราะไม่มีเลยและไม่เหลือเลย ถ้าเป็นไปได้ ถ้าไม่มีเห็นและไม่ต้องพอใจ ไม่ดีกว่าหรือ? เพราะเพียงชั่วคราว แสนสั้นและไม่เหลือเลย

# เข้าใจว่ามีเรา แต่จริงๆ มีหรือเปล่า? รู้ความจริงหรือเปล่าว่ามีอะไร?

# คิดเรื่องที่คุ้นเคย ฟังธรรมมากพอที่จะคุ้นเคยคิดเรื่องธรรมมากกว่าเรื่องอื่นหรือเปล่า?

# เพียงแค่เกิดขึ้นรู้และจำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้ฟังพระธรรม ไม่มีอะไรที่น่าพอใจ เพราะเคยไม่มี แล้วมี แล้วไม่มี แล้วจะติดข้องอะไร แล้วยังทำให้ยึดถือติดข้องและไม่รู้มากขึ้น เพิ่มในสิ่งที่ไม่ดี ไม่ได้ทำให้ปัญญาเพิ่มขึ้นเลย แทนที่จะเป็นปัญญารู้ว่า "ไม่มี แล้วมี แล้วหามีไม่"

อนุโมทนาในคุณความดีและกราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์

อนุโมทนาคุณหมอวิภากร

อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
ปาริชาตะ
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
thilda
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาอย่างยิ่งค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
khampan.a
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะ ครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
j.jim
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 5  
 
ํํญาณินทร์
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 6  
 
Metta
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 7  
 
panasda
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 8  
 
wirat.k
วันที่ 5 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 9  
 
jirat wen
วันที่ 6 มี.ค. 2559

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 11  
 
เมตตา
วันที่ 12 มี.ค. 2559

ขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 12  
 
chatchai.k
วันที่ 11 ม.ค. 2564

ขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 13  
 
nattawan
วันที่ 7 ส.ค. 2567

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ