ศีลของฆราวาส และ ภิกษุ
ศีลของฆราวาสและภิกษุ มึความแตกต่างกันอย่างไร และศีลของภิกษุมีบัญญัติไว้ในส่วนใดของพระไตรปิฎกครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ฆราวาส หรือ คฤหัสถ์ มีศีลที่จะต้องรักษาเป็นนิตย์ที่เรียกว่า ศีล ๕ กล่าวคือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ เว้นจากการลักทรัพย์ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม เว้นจากการพูดเท็จ เว้นจากการดื่มสุราเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท และถ้ามีกุศลจิตที่จะขัดเกลากิเลสยิ่งขึ้น ก็รักษาศีล ๘ และที่สำคัญเรื่องศีล ไม่ใช่ข้อห้ามหรือข้อบังคับ เพราะไม่สามารถที่จะบังคับบัญชาอะไรใครได้ แต่พระธรรม แสดงความจริง ขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนจะเห็นประโยชน์ของการขัดเกลากิเลสที่จะน้อมประพฤติตามได้มากน้อยแค่ไหน
ส่วนพระภิกษุเป็นเพศที่แตกต่างไปจากคฤหัสถ์อย่างสิ้นเชิง มีสิกขาบท ที่เป็นพระวินัยบัญญัติที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ที่จะได้ศึกษาและน้อมประพฤติตาม มากมาย นับไม่ถ้วน หลักๆ แล้วคือ ศีล ๒๒๗ ซึ่งมีทรงแสดงไว้ในส่วนของพระวินัยปิฎก แม้คฤหัสถ์ที่ได้ศึกษาพระวินัยก็สามารถที่จะน้อมประพฤติตามในสิ่งที่เหมาะควรได้ โดยเฉพาะในส่วนของกิริยามารยาทที่ดีงามต่างๆ โดยไม่ต้องนับข้อเลย เพราะเป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง และ คฤหัสถ์ที่เข้าใจพระวินัย ยังสามารถเกื้อกูลพระภิกษุให้ไม่ต้องอาบัติได้ เช่น ไม่ถวายเงินทองแก่พระภิกษุ เป็นต้น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...