ความเป็นผู้มีมิตรสหายดีเท่ากับเป็นครึ่งหนึ่งของแห่งพรหมจรรย์
เรียนรบกวนช่วยอธิบายเกี่ยวกับ ปัญหาพระอานนท์กราบทูลพระพุทธองค์ว่า ความเป็นผู้มีมิตรสหายดีเท่ากับเป็นครึ่งหนึ่งของแห่งพรหมจรรย์ทีเดียว จริงหรือไม่?
พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนอานนท์ เธออย่าได้กล่าวอย่างนั้น ความเป็นผู้มีมิตรดี สหายดี มีเพื่อนดีนี้เป็นพรหมจรรย์ทั้งหมดทีเดียว ดูก่อนอานนท์ ภิกษุผู้มิตรดี พึงหวังข้อนี้ได้ว่า จักเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ จักทำให้มาก ซึ่งอริยมรรคมีองค์ ๘ ...
“ดูก่อนอานนท์ ภิกษุผู้มีมิตรดี ย่อมเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ อย่างไร? ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญสัมมาทิฏฐิ สัมมากังกัปปะ สัมมาวาจา อาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธน้อมไปในการสละ ด้วยว่าสัตว์ผู้มีชาติเป็นธรรมดา ผู้มีชราเป็นธรรมดา ผู้มีมรณะเป็นธรรมดา ผู้มีโศกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส เป็นธรรมดา ย่อมพ้นไปจาก ชาติ ชรา มรณะ โศกะ ปริเวทะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส เพราะอาศัยเราผู้เป็น กัลยาณมิตร....”
อุปัฑฒสูตร มหา. สํ. (๔-๗)
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนามา ณ ที่นี้ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ผู้ที่เป็นมิตร มิตร คือ ผู้ที่หวังดี ให้สิ่งที่ดี เป็นประโยชน์ เป็นไปเพื่อเจริญขึ้นในกุศลธรรม เป็นต้น มิตรดี เป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ ไม่ใช่กึ่งหนึ่ง ก็ต้องเข้าใจก่อนว่า พรหมจรรย์ หมายถึง ความประพฤติที่ประเสริฐ โดยนัยนี้ มุ่งหมายถึง การอบรมเจริญปัญญาที่เป็นไปในการดับกิเลส คือ อริยมรรคมีองค์ 8 หรือ เจริญสติปัฏฐาน ซึ่ง หากไม่มีมิตรดี คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ตรัสรู้ความจริงรู้สภาพธรรมในขณะนี้ ที่เป็นการเจริญสติปัฏฐาน อริยมรรคมีองค์ 8 และทรงแสดง ถ้าพระองค์ไม่ทรงแสดงแล้ว ต่อให้จะมีความพยายามด้วยตนเองอย่างไร สัตว์โลกก็ไม่สามารถรู้ได้ แต่ เพราะอาศัยมิตรดี คือ พระพุทธเจ้า และ ทรงแสดงหนทางดับกิเลส คือ อริยมรรคมีองค์ 8 สัตว์โลก จึงอบรมเจริญปัญญาดับกิเลสได้ เพราะฉะนั้น มิตรดี มีพระพุทธเจ้า เป็นต้น จึงไม่ใช่เพียงกึ่งหนึ่งของการบรรลุธรรม (พรหมจรรย์) แต่ เป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ คือ เป็นเหตุให้บรรลุธรรม ครับ ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสรรเสริญการคบค้าสมาคมกับมิตรดี หรือ กัลยาณมิตร ซึ่งแสดงให้เห็นว่า การมีมิตรดี เพื่อนดี เป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ เพราะทำให้เรามีความเข้าใจถูก เห็นถูกในสภาพธรรมตามความเป็นจริง จนกระทั่งสามารถบรรลุมรรคผลได้ ดังนั้น การคบค้าสมาคมกับผู้อื่น จึงเป็นสิ่งที่สำคัญ เป็นเครื่องส่องให้เห็นความเจริญหรือความเสื่อมในชีวิตได้ เพราะถ้าคบเพื่อนดี เพื่อนดีย่อมนำไปสู่ความเจริญ ถ้าคบเพื่อนชั่ว เพื่อนชั่วย่อมนำไปสู่ความเสื่อม ครับ.
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
