เกี่ยวกับความรำคาญ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เป็นการอธิบายถึงความเดือดร้อนรำคาญใจ ซึ่งเป็นเรื่องของความไม่รู้และกิเลสทั้งหลายที่เกิดขึ้นเป็นไป เพราะเหตุว่า เมื่อไม่ได้กระทำในสิ่งที่เหมาะควร และทำในสิ่งที่ไม่เหมาะควร ก็ย่อมเป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญใจในภายหลังได้
ในบางสำนวน จะแปลว่า "เป็นผู้มีความสำคัญว่ามีโทษในสิ่งที่ไม่มีโทษ เป็นผู้มีความสำคัญว่าไม่มีโทษในสิ่งที่มีโทษ"
เป็นความจริงที่ว่า ถ้าเห็นว่าไม่มีโทษในสิ่งที่มีโทษ ย่อมทำในสิ่งที่ผิดมากมาย อย่างเช่น ถ้าเห็นว่าอกุศลกรรม (ซึ่งเป็นธรรมที่เป็นอกุศล เป็นสิ่งที่มีโทษ) ว่า ไม่มีโทษ ก็เป็นเหตุให้ทำอกุศลกรรมประการต่างๆ ได้ พระภิกษุเห็นว่า การล่วงละเมิดพระวินัย เช่น รับเงินทอง ไม่มีโทษ เป็นต้น ซึ่งเป็นความเห็นคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง ก็เป็นเหตุให้ล่วงละเมิดสิกขาบทมากมาย ซึ่งการล่วงละเมิดสิกขาบทต่างๆ นั้น ย่อมเป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อนใจในภายหลังได้
ถ้าเห็นว่ามีโทษในสิ่งที่ไม่มีโทษ ก็จะเป็นเหตุให้ไม่ได้ทำในสิ่งที่เหมาะควรได้ เพราะไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า สิ่งใดที่ไม่มีโทษ การกระทำกิจต่างๆ ที่เหมาะควร เป็นสิ่งที่ควรทำ แต่เกิดความเห็นว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควร ถ้ามีความเห็นอย่างนี้แล้ว ก็จะไม่ได้กระทำในสิ่งที่เหมาะควร ย่อมเป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อนใจในภายหลังได้ ว่า เราไม่ได้กระทำความดีไว้เลย
สิ่งที่จะเป็นไปเพื่อละคลายความเดือดร้อนใจในภายหลัง ก็คือ การฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา เมื่อปัญญาเจริญขึ้น ย่อมจะอุปการะเกื้อกูลให้น้อมประพฤติในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม เว้นไม่กระทำในสิ่งที่ผิด เพราะปัญญา ความเข้าใจถูกเห็นถูก จะไม่นำพาไปในทางที่ผิดโดยประการทั้งปวง ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ความรำคาญ เป็นอกุศลเป็นจิตที่เดือนร้อน เช่นรำคาญในอกุศลที่ทำแล้ว หรือ รำคาญในกุศลที่ยังไม่ได้ทำค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ