เพราะนักปฏิบัติส่วนมากเชื่อตามครูที่สอน

 
ธรรมทัศนะ
วันที่  3 ก.พ. 2550
หมายเลข  2771
อ่าน  1,676

เมื่อเรามีจิตอยู่ ก็ย่อมมีรูปที่เกิดจากจิต เช่น มีลมหายใจเข้าออก นี้คือความสำคัญว่า ทำไมจึงต้องเที่ยบเคียงกับพระธรรมวินัย เพราะนักปฏิบัติส่วนมากเชื่อตามครูที่สอน โดยไม่ตรวจสอบเทียบเคียงกับพระธรรมวินัยเพียงปฏิบัติก็พอแล้ว และคิดเองว่าตรงแล้ว เมื่อมีจิตย่อมต้องมีลมหายใจดังนั้น ที่เข้าใจว่าพอมีสมาธิแล้วไม่มีลมหายใจนั้น เป็นการเข้าใจผิด ที่ยกมานี้ เป็นการตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดิฉันมิได้กล่าวด้วยปัญญาของตัวเอง


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
wannee.s
วันที่ 4 ก.พ. 2550

เกสปุตตสูตร อย่าเชื่อตามๆ กัน 10 ข้อ

1. อย่าได้ถือฟังตามๆ กันมา

2. อย่าได้ถือโดยลำดับสืบๆ กันมา

3. อย่าได้ถือโดยความตื่นว่าได้ยินว่าอย่างนี้

4. อย่าได้ถือโดยอ้างคำว่า

5. อย่าได้ถือโดยนึกเดาเอาเอง

6. อย่าได้ถือโดยคาดคะเน

7. อย่าได้ถือโดยตรึกตามอาการ

8. อย่าได้ถือโดยชอบใจกับลัทธิของตน

9. อย่าได้ถือโดยความนับถือว่าผู้นั้นเป็นครู

10. อย่าได้ถือว่าผู้นั้นควรเชื่อถือได้

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
devout
วันที่ 4 ก.พ. 2550

ศาสนาแปลว่าคำสอน พุทธแปลว่า ผู้รู้ ศาสนาพุทธจึงแปลว่า คำสอนของผู้รู้ (รู้ความจริงที่เป็นอริยสัจจ์ ฯลฯ) เพราะฉะนั้น ครูอาจารย์ทุกท่านไม่ว่าจะอยู่ในเพศคฤหัสถ์หรือบรรพชิต เมื่อประกาศตนว่าเป็นพุทธบริษัท ต้องมีความเคารพยำเกรงต่อพระธรรมวินัย ไม่ควรสอนสิ่งใดที่ไม่ตรงตามพุทธพจน์ ส่วนศิษย์นั้นก็ต้องมีความเคารพยำเกรงต่อพระธรรมวินัยเช่นกัน คือ ไม่หลงเชื่อครูอาจารย์ โดยไม่ไตร่ตรองพิจารณา ตรวจสอบเทียบเคียงอย่างรอบครอบ

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
medulla
วันที่ 5 ก.พ. 2550

ขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
pamali
วันที่ 26 ก.ย. 2553

ขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 5  
 
chatchai.k
วันที่ 28 ก.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ