สงสัยในเรื่องกรรม
ในกรณีพระเจ้าอชาตศัตรูเมื่อรู้ว่าพระเจ้าพิมพิสารดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยการเดินจงกรม จึงสั่งให้ทหารกรีดข้อเท้าเพื่อไม่ให้เดินจงกรมได้ เมื่อกรีดข้อเท้าแล้ว พระเจ้าพิมพิสารยังไม่สิ้นพระชนม์ทันที ถ้าหากว่าพระเจ้าอชาตศัตรูนึกกลับใจคิดจะช่วยพระเจ้าพิมพิสารหลังจากกรีดข้อเท้าเพื่อไม่ให้สิ้นพระชนม์แล้ว ด้วยการพยาบาลหรือรักษาท่าน แต่ปรากฏว่าท่านทนพิษบาดแผลไม่ไหวจึงสิ้นพระชนม์ จึงอยากทราบว่าในกรณีที่มีจิตคิดฆ่า มีความพยายามแล้ว แต่ยังไม่สิ้นพระชนม์ แต่ในขณะนั้นเกิดกลับใจอยากจะช่วย แต่ก็สิ้นพระชนม์ ด้วยเจตนาและความพยายามในครั้งแรก ในกรณีนี้จัดเป็นอนันตริยกรรมหรือไม่ ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เจตนาฆ่าเกิดแล้ว และ ก็มีการทำกรรม คือ การกรีดแล้ว เท่ากับว่า เจตนาเกิดขึ้นสำเร็จแล้ว ส่วนเจตนาช่วย ก็เป็นจตนาที่เกิดขึ้นภายหลัง ไม่สามารถไปเปลี่ยนเจตนาฆ่าที่เกิดขึ้นแล้วได้ เพราะฉะนั้น จึงเป็นอนันตริยกรรม เมื่อพระเจ้าพิมพิสารสิ้นชีวิต ครับ ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กว่าที่อกุศลกรรม จะสำเร็จในแต่ละครั้ง อกุศลจิตเกิดนับไม่ถ้วน เป็นสภาพธรรมที่ไม่ดีโดยประการทั้งปวง เมื่อการฆ่าสำเร็จ ก็เป็นปาณาติบาต และผู้ที่ถูกฆ่า เป็นบิดา ก็เป็นกรรมหนัก คือ อนันตริยกรรม ให้ผลนำเกิดในนรกในชาติถัดไปทันที, แม้ว่าจะเป็นอกุศลกรรมของพระเจ้าอชาตศัตรูที่ปลงพระชนม์พระบิดา แต่ประโยชน์ที่ได้จากการศึกษา คือ แสดงให้เห็นความประมาทในอกุศล และคบกับคนพาล จึงนำไปสู่ที่ต่ำ คือ ทำอกุศลกรรม และมีอบายภูมิเป็นที่ไปในเบื้องหน้า จึงเป็นผู้ประมาทกำลังของกิเลสไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เพราะกิเลสที่มากมีกำลัง ก็มาจากการสะสมไปทีละเล็กทีละน้อย นั่นเอง ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
