เราควรปฏิบัติตัวอย่างไร กับผู้ที่บิดเบือนทำลายคำจริงของพระพุทธเจ้า
เช่น คนใกล้ตัว พ่อแม่ พี่น้อง สามีภรรยา ก็คงจะมีความเกี่ยวข้องมากตามวิสัยปุถุชน โดยอาจจะเป็นผู้ที่มีความเชื่อในสิ่งงมงาย เป็นมิจฉาทิฏฐิอยู่มาก เชื่อในคำสอนของ พระ ที่สอนเท็จ สอนไม่เป็นธรรม อาจจะสอนให้ทำบุญ รักษาศีล เชื่อเรื่องกรรม แต่ทั้งหมดก็เป็นไปเพราะความเห็นที่ไม่ตรงตามจริง เช่น ทำบุญ และอุทิศ เพื่อให้เกิดมงคล ปัดเป่าอัปมงคล ก็การสอนนั้นมาพร้อมกับคำสอนเรื่องรักษาศีล และเชื่อเรื่องกรรมโดยกรรม ก็เชื่อไปในทาง เจ้ากรรมนายเวรผู้ดลบันดาลกลั่นแกล้งให้มีโรคมีภัย กล่าวสั้นๆ ว่า ผสมความเชื่อเรื่องผีแบบที่สังคมไทยเชื่อๆ กัน
คำสอนของพระที่สอนคนใกล้ตัว เหมือนจะดี เพราะสอนให้รักษาศีล ทำบุญ ภาวนา แต่มันไม่ตรงตามจริงของความเป็นพุทธ แถมยังผิดมหาศีล เช่น ดูลักษณะ ทายทักราศี อวดอ้าง หากแน่ชัดแล้วว่าสิ่งที่คนใกล้ตัวกำลังดำเนินไปนั้น เป็นสิ่งที่ผิด ทำลายคำจริง
เราควรจะปฏิบัติตนอย่างไร การอธิบายความจริงถูกมองว่าเป็นการดูหมิ่นพระอย่างนั้น แต่ในมุมหนึ่ง ก็เข้าใจดีว่า คำสอนพระพุทธเจ้า เป็นคำสอนที่สูงมาก อาจจะเข้าถึงเข้าใจได้ยากสำหรับคนทั่วๆ ไป เพราะก็เคยคุยกับลูกศิษย์วัดป่าในหลายๆ ประการ ก็ยังไม่มีความเข้าใจ ความเห็นตรงต่อพระธรรมทุกคนต่างอ้างพระพุทธเจ้า แต่ไม่เคยศึกษาปริยัติ
พระป่าบางรูป ยังกล่าวว่า ปริยัติมากๆ กลายเป็นกิเลส แต่จะละเลยปริยัติเลยก็ไม่ดี (แชร์กันแพร่หลายในตอนนี้) ทำไม ชาวพุทธถึงไม่เคารพพระธรรมกันจริงๆ แต่เคารพคำของผู้กล่าวอ้าง ชนิดไม่ฟังข้อเท็จจริงเหตุผล
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
บุคคลให้ความเห็นผิด ตนเองเข้าใจคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงแล้ว ยังทำให้คนอื่นเห็นผิดไปด้วย ตนเองออกจากพระสัทธรรมแล้ว ยังทำให้ผู้อื่นออกจากพระสัทธรรมด้วย เป็นอันตรายมาก ความเห็นผิดแพร่ระบาดไปอย่างรวดเร็ว ผู้ที่ประกอบด้วยความเห็นผิด แล้วชักนำให้คนอื่นหลงผิดตามไปด้วยนั้น เป็นบุคคลที่เป็นอันตรายมาก เป็นผู้ทำลายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้จะมีเพียงคนเดียว ก็มีแต่จะเป็นโทษแก่ชนหมู่มากโดยส่วนเดียว
เครื่องป้องกันความเห็นผิด ก็คือความเข้าใจถูกเห็นถูกในธรรม ตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ซึ่งจะต้องเริ่มต้นที่ค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ไม่ใช่พึ่งสิ่งอื่น
ถ้ามีความเข้าใจในเหตุในผล ก็จะไม่หลงไปในทางที่ผิด และความเข้าใจที่ถูกต้องนี้เอง จะเป็นที่พึ่งได้อย่างแท้จริง เป็นประโยชน์เกื้อกูลทั้งแก่ตนเองและยังสามารถเกื้อกูลให้ผู้อื่นได้มีความเข้าใจที่ถูกต้องด้วย เกื้อกูลเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ละคนเป็นแต่ละหนึ่ง สะสมมาไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเราไม่พูดความจริงเลย เขาก็จะไม่มีโอกาสได้ฟัง แต่กล่าวแล้ว เขาฟังแล้ว คล้อยตามความเห็นที่ถูกต้อง ย่อมเป็นการดี แต่ถ้าเขาไม่เห็นด้วยในความถูกต้อง ใครๆ ก็ช่วยไม่ได้
เพราะฉะนั้นแล้ว สิ่งสำคัญที่สุด คือ ความเข้าใจถูกเห็นถูกของแต่ละบุคคล จึงควรอย่างยิ่ง ที่จะได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เพราะเป็นทางเดียวที่จะทำให้กิเลสทั้งหลาย มีความเห็นผิด และความไม่รู้ เป็นต้น ลดน้อยลงได้ ครับ
..ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ผมก็เคยคิดที่จะพยายามให้คนอื่นได้เข้าใจด้วยการเผยแพร่พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่าพระพุทธองค์ท่านสอนอะไรบ้าง แต่ก็ยากจะมีบ้างก็เล็กน้อย เพราะเขาเห็นว่าผมไม่ใช่พระสงฆ์ จึงไม่ค่อยเชื่อเท่าไรนัก ฉะนั้นไม่ต้องไปพยายามทำอะไรเลย ปฏิบัติตนให้ถูกต้องตามหลักคำสอนของพระพุทธองค์ก็แล้วกัน ส่วนผลจะเป็นอย่างไรมันก็เป็นอนัตตาจริงๆ ครับ ขออนุโมทนาครับ
ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เป็นหนทางเดียวที่จะทำให้กิเลสทั้งหลาย มี่ความเห็นผิด ความไม่รู้และ....ลดน้อยลงได้ครับ อนุโมทนาทุกๆ ท่านครับ
