เล่นเกมส์แล้วต้องสู้ฆ่ากัน จะปาราชิกไหม เล่น เวลาว่างอ่ะ
ขอผู้รู้ช่วยบอกทีครับ ว่าปาราชิกไหม ถ้าต้องฆ่ากันในเกมส์
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ในเกมสัตว์นั้นไม่มีชีวิต การฆ่าไม่ได้สำเร็จ ไม่ต้องอาบัติปาราชิก ครับ แต่พระไม่ควรเล่นเกม
พระพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมในเรื่องการประพฤติอนาจาร หมายถึง การประพฤติที่ไม่ดี ไม่สมควรไว้ครับ ซึ่งพระองค์แสดงว่า การทำที่ไม่ดี มีการเล่นหมากรุก เล่นการละเล่นต่างๆ เป็นการประพฤติที่อนาจารไม่ดี ไม่สมควร สามารถปรับอาบัติได้ตามความเหมาะสม คือเป็นอาบัติแน่นอนครับ ดังข้อความในพระไตรปิฎก
พระวินัยปิฎก จุลวรรค เล่ม ๗ ภาค ๒- หน้าที่ 71
ประพฤติอนาจารต่างๆ
[๑๙๕] สมัยนั้น พระฉัพพัคคีย์ประพฤติอนาจารเห็นปานดังนี้ คือปลูกต้นไม้ดอกเองบ้าง ใช้ให้ผู้อื่นปลูกบ้าง รดน้ำเอง.......................................................
เล่นหมากรุกแถวละแปดตาบ้าง แถวละสิบตาบ้าง เล่นหมากเก็บบ้าง เล่นชิงนางบ้าง เล่นหมากไหวบ้าง เล่นโยนห่วงบ้าง เล่นไม้หึ่งบ้าง เล่นฟาดให้เป็นรูปต่างๆ บ้าง เล่นสกาบ้าง เล่นเป่าใบไม้บ้าง เล่นไถน้อยๆ บ้าง เล่นหกคะเมนบ้าง เล่นไม้กังหันบ้าง เล่นตวงทรายด้วยใบไม้บ้าง เล่นรถน้อยๆ บ้าง เล่นธนูน้อยบ้าง เล่นเขียนทายบ้าง เล่นทายใจบ้าง เล่นเลียนคนพิการบ้าง
พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงประพฤติอนาจารมีอย่างต่างๆ รูปใดประพฤติ พึงปรับอาบัติตามธรรม.
--------------------------------------------------------------------------
ส่วนการจะเป็นปาณาติบาต คือ การฆ่าสัตว์ต้องมีสัตว์จริงๆ ไม่ใช่ถูกฆ่าในเกม แต่ไม่ว่าจะเป็นหรือไม่เป็นปาณาติบาต การเล่นเกมของพระภิกษุก็เป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่งในเพศบรรพชิตครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
บุคคลผู้ที่มีอัธยาศัยจริงๆ ในการที่บวชเป็นบรรพชิต ย่อมสามารถที่จะละอาคารบ้านเรือน วงศาคณาญาติ ทรัพย์สมบัติ แล้วบวช ซึ่งเมื่อบวชแล้ว ก็มีการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา น้อมประพฤติตามพระธรรมวินัย ขัดเกลากิเลสของตนเอง อย่างนี้ คือ ผู้ที่มีอัธยาศัยน้อมไปในการบวชจริงๆ และเป็นประโยชน์อย่างแน่นอน แต่ถ้ายังมีพฤติกรรมเหมือนคฤหัสถ์ทุกประการ เช่น เล่นเกมส์ เป็นต้น (แม้จะไม่ถึงอาบัติปาราชิก ก็ไม่ควรทำ) อย่างนี้ ไม่ใช่วิสัยของผู้ที่มีอัธยาศัยที่จะเป็นบรรพชิตที่แท้จริง และการกระทำดังกล่าวนั้น เป็นความประพฤติที่ไม่สมควร เป็นอาบัติ เป็นโทษแก่ตนเองอย่างเดียว เพราะจุดประสงค์ของการบวชเป็นบรรพชิต ในพระพุทธศาสนา นั้น คือ เพื่ออบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของตนเอง เท่านั้น ถ้าไม่ได้บวชเพื่อจุดประสงค์ดังกล่าวนี้แล้ว ย่อมเป็นบุคคลผู้เสื่อมอย่างยิ่ง เสื่อมจากคุณความดีประการต่างๆ กำลังทำทางให้ตนเองไปเกิดในอบายภูมิ การเล่นเกมส์ ไม่ใช่กิจของพระภิกษุในพระธรรมวินัย ครับ.
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
คือ เพื่อนฝากถามวา ไม่ปาราชิก จริงๆ ใชไหม ครับ แตอาบัติ แบบไหน ครับ