สิบสาม ตุลาคม สองพันห้าร้อยห้าสิบเก้า

สิบสาม ตุลาคม สองพันห้าร้อยห้าสิบเก้า

อนิจจา สยามแผ่นดินสิ้นกษัตริย์

สิ้นร่มฉัตรปกป้องผองภัยเข็ญ

สิ้นทิพย์สุคนธ์ชโลมใจคลายลำเค็ญ

เช้าจดเย็นมืดมนอนธการ

สุดอาลัยระลึกถึงพระผ่านเผ้า

ทรงคุ้มเกล้าประชาให้กล้าหาญ

ไม่เกรงขามอริศัตรูหมู่พาล

พร้อมพลีชีพเพื่อภูบาลตลอดไป

ข้าแต่องค์ทรงภพเลอลบโลก

ถึงเหล่าข้าเศร้าโศกสักเพียงไหน

ยังจดจำพระดำรัสตรัสสอนไว้

ให้ชาวไทย “รู้ รัก สามัคคี”

ไตรพจน์นี้แนบในหทัยเสมอ

ถึงจะเจออุปสรรคจักไม่หนี

พระอมตวาจาของภูมี

รักษาแผ่นดินนี้ชั่วนิรันดร์

สวนิต ยมาภัย

สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ.ลำดับที่ ๑๐๐

มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

ขอเชิญคลิกชมอ่านบทประพันธ์ได้ที่ยูทูปข้างล่างนี้