อย่างนี้เรียกว่า ฟุ้งซ่านรึป่าวครับ
ช่วงนี้ ผมชอบคิดว่า อันโน้น ก็ไม่ใช่เรา อันนี้ ก็ไม่ใช่เรา ตัวอย่างเช่น ตอนโกรธ ก็คิดต่อว่า จิตโกรธนะ ไม่ใช่เรา // ตอนเห็นอะไร ที่ชอบ ก็ คิดต่อว่า จิตชอบนะ ไม่ใช่เรา //แม้กระทั้งตอนคิดว่า อันนี้ไม่ใช่เรา ก็คิดต่อว่า จิตคิดนะ ไม่ใช่เราคิด คิดอย่างนี้ กับหลายๆ สิ่งที่พบเจอในแต่ละวัน วันหนึ่งๆ คิดอย่างนี้หลายครั้งมากครับ ผมสงสัยว่า สิ่งที่ผมเป็นอยู่ขณะนี้คืออะไรครับ คือความฟุ้งซ่านรึป่าวครับ (แต่ชอบความคิดอย่างนี้มากเลยครับ ทำให้จิตสบาย เบาดี * * มีความติดข้องกับความคิดอย่างนี้ซะแล้วครับ)
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ธรรม เป็นเรื่องที่ละเอียดลึกซึ้งเป็นอย่างยิ่ง ถ้าไม่เริ่มต้นที่การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ย่อมไม่มีทางที่จะเข้าใจได้เลย และที่สำคัญ ธรรม เป็นสิ่งที่มีจริงแต่ละหนึ่งๆ ที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น กล่าวได้ว่าชีวิตประจำวันเป็นธรรม มีธรรมเกิดขึ้นเป็นไปอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยปราศจากธรรม เลย แม้แต่ ความฟุ้งซ่าน ก็มีจริงๆ ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมก็จะไม่มีความเข้าใจถูกได้เลย เพราะความฟุ้งซ่าน เป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ เกิดขึ้นเป็นไปในขณะที่จิตเป็นอกุศล จากเหตุการณ์ที่กล่าวมา นั้น ต้องเป็นปัญญาเท่านั้นที่จะรู้ตามความเป็นจริงได้ ว่า เป็นความฟุ้งซ่าน หรือ เป็นความคิดคล้อยตามพระธรรมที่ได้ยินได้ฟัง หรือ ยังเป็นเราที่มีความคิดอย่างนั้น สำคัญที่ความเข้าใจอย่างถูกต้องตรงตามความเป็นจริง
สิ่งที่มีจริง ที่ควรฟัง ควรศึกษาให้เข้าใจนั้น ไม่พ้นไปจากสภาพธรรมที่มีจริงในขณะนี้ เลย เมื่อมีความเข้าใจในเรื่องของสภาพธรรมที่มีจริง จากการได้ฟังได้ศึกษาในสิ่งที่มีจริงบ่อยๆ เนืองๆ ก็ย่อมจะเป็นเหตุให้สติเกิดขึ้นระลึกตรงลักษณะของสภาพธรรมและปัญญารู้ตามความเป็นจริงได้ โดยไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น เป็นธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยจริงๆ แม้ความฟุ้งซ๋าน ก็เป็นธรรม ไม่ใช่เรา ครับ.
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
