ขับรถชนสุนัข
ผมไม่สบายใจเลย วันหนึ่งขับรถไปแถวสมุทรสงครามใช้ถนนพระราม ๒ ขากลับ ต้องผ่านกระทุ่มแบน เมื่อขับมาได้สักพักมีสุนัขสีขาวๆ ตัวหนึ่งวิ่งตัดหน้ารถกระทันหัน ทำให้ผมทับเขาตาย (เพราะความรู้สึกจากล้อที่เหมือนทับอะไรบางอย่างและเข้าใจว่า ต้องตาย) ผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย สิ่งที่ทำคือกลับมาบ้านก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศล ให้สุนัขตัวนั้น และได้ฟังพระไตรปิฏกจากพระอาจารย์ท่านหนึ่ง เรื่องของพระอรหันต์ ที่ชื่อพระจักษุบาล ก็ได้สบายใจขึ้น เพราะผมไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่าเขา พวกท่านคิด เห็นว่าประการใด เพราะเมื่อไปต่างจังหวัดระหว่างทางเราจะเห็นมีศพสุนัขตายเกลื่อน กลาดบนท้องถนนจากการถูกรถชน
พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงว่า กรรม คือ เจตนา เมื่อมีเจตนากระทำด้วยกายหรือด้วยวาจา ด้วยใจ จึงชื่อว่าเป็นกุศลกรรมหรืออกุศลกรรม ดังนั้น ในการเดินทางในชีวิตประจำวัน ขณะเดินทางอาจเหยียบถูกสัตว์เล็กสัตว์น้อยตาย โดยไม่ได้ตั้งใจ หรือขณะขับรถชนแมลงและสัตว์ต่างๆ ตายโดยไม่ได้ตั้งใจ ลักษณะนี้ตามหลักธรรมคำสอนแสดงว่าไม่เป็นอกุศลกรรมบถ เพราะฉะนั้นเมื่อศึกษาพระธรรมโดยละเอียด ย่อมทราบความจริง ว่าลักษณะอย่างไรเป็นอกุศลกรรมบถ ลักษณะอย่างไรไม่เป็นกรรมบถ ทำให้ผู้ศึกษาไม่ต้องไปกังวลหรือเกิดอกุศลกับเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะสัตว์ทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม
ไม่มีเจตนาฆ่า หรือเจตนาที่จะเบียดเบียนสัตว์ ไม่เป็นอกุศลกรรม ครับ
คนตายเพราะสิ้นบุญ แต่สัตว์ตายเพราะสิ้นกรรม สุนัขเขาก็มีกรรมของเขาด้วย เราไม่ได้ ตั้งใจไม่บาปหรอกค่ะ แต่คราวต่อไปต้องระมัดระวังมากกว่านี้ เราจะได้ไม่เดือดร้อนใจ ภายหลัง (สัตว์โลกเป็นที่ดูผลของบุญและบาป)
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม ...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
