ฟังธรรมเสร็จ แล้วชอบมีตัวตนเข้าไปจัดการ
เวลาฟังธรรมเสร็จ ผมเพิ่งสังเกตตัวเองว่า ชอบเข้าไปจัดการสิ่งต่างๆ ด้วยความมีตัวตน เช่น เมื่อฟังธรรม เกี่ยวกับภัยของกิเลส ก็ชอบมีความคิด หาวิธีต่างๆ เพื่อให้กิเลสละคลายลง , หรืออย่างเมื่อฟังธรรม ที่เกี่ยวกับ ความไม่ใช่เรา ก็ชอบไปจัดการความคิดตัวเอง ว่า อะไรต่างๆ ที่เป็นอยู่ในขณะนี้ ไม่ใช่เรานะ * * * คำถามคือ สิ่งที่ผมทำอยู่ตอนนี้ คืออวิชชา และความมีตัวตนใช่ไหมครับ เพราะคิดว่า ปัญญาต้องเกิดได้เอง ไม่ต้องมีความคิดอะไร ต่อมิอะไร เข้าไปจัดการทั้งสิ้น สิ่งที่ควรทำคือ ฟังพระธรรมต่อไป จนกว่าปัญญาที่แท้จริง จะเกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัย ถูกไหมครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ปุถุชนสะสมความเป็นเรามามากมายนับไม่ถ้วนและกิเลสที่มีมากโดยเฉพาะความเห็นผิดที่ยึดถือว่าเป็นเราก็ยังมีอยู่เต็ม เพราะฉะนั้นจึงเป็นเหตุปัจจัยให้คิดผิด คิดด้วยความเป็นเรา เป็นปกติ ซึ่งเป็นธรรมดาเหลือเกินที่จะมีความเป็นเราเกิดขึ้นไปจัดการ ไปหวัง จะทำ สิ่งต่างๆ เพราะกิเลสที่มีมาก ซึ่งหนทางละกิเลสก็เช่นเคย คือ เข้าใจว่าแม้ขณะนั้นเป็นปกติและอนัตตา และไม่ใช่เราที่จะจัดการ แต่เป็นธรรมแต่ละขณะเท่านั้น จนกว่าจะรู้ทั่วว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา ซึ่งต้องอาศัยเวลาอบรมปัญญาอย่างยาวนั้น จิรกาลภาวนา หนทางเดียว คือ ฟังพระธรรมต่อไปที่เข้าใจว่ามีแต่ธรรมไม่ใข่เรา อนัตตา ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เป็นกิจหน้าที่ของความไม่รู้ และความติดข้องที่อยากจะไปทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ความเข้าใจพระธรรมจะค่อยๆ ปรุงแต่งให้ค่อยๆ เข้าใจในความเป็นจริงของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ขัดเกลาความไม่รู้และการยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตนไปทีละเล็กทีละน้อย มั่นคงในความจริงยิ่งขึ้น ที่สำคัญต้องไม่ขาดการฟังพระธรรมเป็นปกติในชีวิตประจำวัน ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์