การเรียนธรรมะ เพื่อความเข้าใจ (ทีละน้อย ๆๆๆ)
นักเรียนใหม่ๆ ควรจะมีวิธีการเรียนธรรมะ เพื่อความเข้าใจไปตามความเป็นจริง โดยไม่หลงติดข้องอยู่กับ "บัญญัติ" ได้อย่างไร
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เริ่มต้นจากความเข้าใจถูกทีละคำ ที่มั่นคง และ จุดประสงค์ที่ถูกต้องในการศึกษาพระธรรม คือ การเข้าใจความจริง ที่มีในขณะนี้ นั่นคือ เข้าใจความเป็นธรรม เมื่อเริ่มจากความเข้าใจถูก ในความเป็นธรรม ศึกษาเพื่อละ ความไม่รู้ ละความเห็นผิด ที่ยึดถือว่าเป็นเรา เป็นสัตว์ บุคคล เมื่อเริ่มจากจุดประสงค์ที่ถูก เมื่อได้ยินคำใดในพระไตรปิฎก ก็จะไม่เป็นผู้ไปแสวงหาชื่อ อยากรู้ชื่อ แต่เข้าใจความจริงว่าคำนั้น แสดงถึงความเป็นธรรม ไม่ใช่เรา ที่กำลังมีในขณะนี้ ไม่พ้นจากสภาพธรรมที่มีจริง ที่เป็น จิต เจตสิก รูป ก็คือ ในขณะนี้เอง ดังนั้น คำแต่ละคำในพระไตรปิฎก ล้วนแล้วแต่เพื่อให้เข้าใจความจริงของสภาพธรรม คือ เข้าใจลักษณะ ไม่ใช่ให้จำชื่อ
การเริ่มต้นถูก จากความเป็นอนัตตา ไม่ใช่เรา มีแต่ธรรม ในขั้นการฟัง การศึกษาก็จะเดินไปทางถูก ศึกษาเพื่อเข้าใจความจริงขณะนี้ อบรมเหตุ คือ การฟังพระธรรมต่อไป ในสิ่งที่มีจริงว่าเป็นธรรม อนัตตา เมื่อปัญญามีกำลังถึงพร้อม ปัญญาก็จะเกิดรู้ความจริงในขณะนี้ ที่รู้ลักษณะของสภาพธรรม โดยไม่มีชื่อมาปะปน เพราะฉะนั้น ฟังชื่อพระธรรมเพื่อเข้าใจลักษณะของสภาพธรรม นี่คือ จุดประสงค์ที่ถูกต้องในการศึกษาพระธรรม ชื่อที่จำไว้ ตายไปก็ลืม แต่ความเข้าใจความจริงของสภาพธรรม แม้ในขั้นการฟังเพียงเล็กน้อย ย่อมสะสมต่อไปในทุกภพชาติ และ สะสมต่อไปจนปัญญารู้ความจริง ถึงการดับกิเลสได้ในที่สุด ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ค่อยฟัง ค่อยๆ เรียน ค่อยๆ รู้ ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ไม่ขาดการฟังพระธรรม ให้เวลากับพระธรรม เมื่อฟังไปบ่อยๆ เนืองๆ ความเข้าใจถูกเห็นถูก ก็จะค่อยๆ เจริญขึ้น ที่สำคัญ จุดประสงค์ต้องตรง คือ เพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูก ขัดเกลาละคลายความไม่รู้ที่สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
