ภิกษุหมอผีเป็นอาบัติถุลลัจจัยเพราะฆ่ายักษ์ แต่ประพฤติแบบหมอผีได้หรือไม่
ในพระไตรปิฎก
[๒๑๘] ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุหมอผีรูปหนึ่ง ปลงชีวิตยักษ์แล้วมีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า ดูกรภิกษุเธอไม่ ต้องอาบัติปาราชิก แต่ต้องอาบัติถุลลัจจัย
อยากเรียนถามว่า การที่ภิกษุประพฤติเป็นหมอผี พระผู้มีพระภาคทรงติเตียนหรือบัญญัติบทลงโทษอย่างไร หรือไม่
ขอขอบพระคุณ
พระพุทธเจ้าทรงแสดง การเว้นสิ่งที่ไม่เหมาะสมของพระภิกษุดังนี้ ครับ
มหาศีล
(๑๑๔) ๑. ภิกษุเว้นขาดจากการเลี้ยงชีพโดยทางผิดด้วยติรัจฉานวิชา เช่น อย่างที่สมณพราหมณ์ผู้เจริญบางจำพวก ฉันโภชนะที่เขาให้ด้วยศรัทธาแล้ว ยังเลี้ยงชีพโดยทางผิดด้วยติรัจฉานวิชาเห็นปานนี้ คือ ทายอวัยวะ ทายนิมิต ทายฟ้าผ่าเป็นต้น ทำนายฝัน ทำนายลักษณะ ทำนายหนูกัดผ้า ทำพิธีบูชาไฟ ทำพิธีเบิกแว่นเวียนเทียน ทำพิธีซัดแกลบบูชาไฟ ทำพิธีซัดรำบูชาไฟ ทำพิธีซัดข้าวสารบูชาไฟ ทำพิธีเติมเนยบูชาไฟ ทำพิธีเติมน้ำมันบูชาไฟ ทำพิธีเสกเป่าบูชาไฟ ทำพลีกรรมด้วยโลหิต เป็นหมอดูอวัยวะ ดูลักษณะที่บ้าน ดูลักษณะที่นา เป็นหมอปลุกเสก เป็นหมอผี เป็นหมอลงเลขยันต์คุ้มกันบ้านเรือน เป็นหมองู
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุที่ท่านมีพฤติกรรมอย่างนั้น เป็นผู้มีความประพฤติที่เสียหาย เป็นผู้มีการเลี้ยงชีพในทางที่ผิด เป็นผู้ไม่ดำรงอยู่ศีลของพระภิกษุ ย่อมเป็นผู้เสื่อมคุณความดีที่จะพึงมีพึงได้จากการเข้ามาสู่พระธรรมวินัยนี้ ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
