สิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ได้อยู่ที่ว่าใครจะรักกับใคร
ที่เกิดมาในชาตินี้ เพราะกรรม (ที่ได้กระทำไว้แล้ว) เป็นปัจจัยนะครับ ไม่ได้อยากมาก็ต้องมา ไม่ได้อยากเป็นก็ต้องเป็น ใครบังคับได้? ทุกสิ่งล้วนเกิดแล้ว ตามเหตุและปัจจัย จึงจะควรเข้าใจว่าทุกคนย่อมเกิดแต่ผลของกรรมที่ได้กระทำไว้แล้วในอดีตชาติ ความรักที่มีต่อกัน ไม่ว่าพ่อแม่กับลูก สามีกับภรรยา เพื่อนกับเพื่อนหญิงกับหญิง ชายกับชาย ก็ล้วนเป็นจิตกับจิตและเป็นอกุศลกรรมทั้งสิ้น (หมายถึงความรัก) สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ได้อยู่ที่ว่าใครจะรักกับใคร แต่สำคัญที่ว่าเมื่อได้เกิดมาในชาตินี้แล้ว และมีโอกาสได้ฟังพระธรรมจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วเพียรที่จะอบรมเจริญปัญญาเพื่อความเห็นถูก เข้าใจถูก ในสภาพธรรมะที่มีอยู่จริงในทุกขณะนี้ จึงจะเป็นสิ่งที่ควรกระทำ ขออนุโมทนากับทุกท่านที่สนใจในธรรม
นี้คือสาเหตุสำคัญ ที่บุคคลพึงระลึกไว้เสมอว่า การที่ได้เกิดมาในชาตินี้ ไม่ควรให้เสียเวลาไปโดยเปล่า เมื่อได้มีโอกาสในการได้ฟังพระธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมา-สัมพุทธเจ้าแล้ว ก็ควรจะได้มีการพิจารณาในธรรมที่ทรงแสดงไว้บ่อยๆ เนืองๆ ทั้งทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่มีอยู่ในทุกขณะนี้เอง ว่าเป็นเพียงธรรมะที่หาใช่ตัวตนไม่ รวมถึงการฟังธรรมทุกขณะที่มีโอกาส เพื่อเป็นปัจจัยปรุงแต่งให้สติเกิดระลึกในสภาวธรรมที่เกิดขึ้นในทุกๆ ขณะว่าหาใช่ตัวตน สัตว์ บุคคลไม่
ถ้าขาดการพิจารณา ระลึกศึกษาสภาพธรรม ก็จะไม่ได้สาระประโยชน์อะไรจากพระธรรม สิ่งที่เรียนมาทั้งหมดก็ยังอยู่ในตำรา หาอยู่ในใจของเราไม่
