พระภิกษุ ต้องงดงามตามพระธรรมวินัย

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สรุปสาระสำคัญของการสนทนาพระสูตร

ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

วันเสาร์ที่ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐

~ ยังไม่ได้มีความเข้าใจธรรม ก็ฟังธรรม ค่อยๆ เข้าใจขึ้นๆ

~ ถ้าไม่มีความเข้าใจธรรมเพิ่มขึ้น ก็ไม่สามารถที่จะละคลายกิเลสได้ กล่าวได้ว่าเป็นผู้ที่ประมาทในชีวิต

~ ถ้ามีชีวิตอย่างคฤหัสถ์ก็สามารถช่วยสังคมได้ แต่ถ้าจะได้อุทิศชีวิตเพื่อที่จะได้ขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิต ท่านเหล่านั้นสามารถที่จะอุทิศตน เพื่ออย่างเดียวคือ ศึกษาธรรม เข้าใจธรรม ผู้นั้นคือผู้ที่เห็นภัยในสังสารวัฏฏ์เป็นผู้ที่ควรกราบไหว้ เพราะเหตุว่าไม่ใช่คฤหัสถ์ ไม่ใช่มาทำหน้าที่ช่วยสังคมอย่างคฤหัสถ์

~ ธรรมเป็นเรื่องตรง เป็นเรื่องจริงใจ เพราะฉะนั้น แม้คฤหัสถ์เอง ที่ยังไม่ถึงการบวชเป็นบรรพชิต ก็รู้ว่า มั่นคง อาจหาญ ร่าเริงที่จะกล่าวธรรมให้คนอื่นได้มีความเข้าใจที่ถูกต้อง หรือว่ากลัวอะไร เกรงอะไร?

~ ถ้ามีความเข้าใจธรรมเมื่อไหร่ ก็ทำให้สามารถที่จะได้สละความเห็นแก่ตัว หรือว่า (สละ) ความเห็นผิดๆ ซึ่งเข้าใจผิดๆ ซึ่งละยาก

~ พระภิกษุ ไม่ต้องมารับเงินเพื่อช่วยสังคม เพราะเหตุว่า การช่วยเหลือสังคมเป็นหน้าที่ของคฤหัสถ์ หน้าที่ของบรรพชิตมี ๒ อย่าง คือ คันถธุระ (ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย) และวิปัสสนาธุระ (อบรมเจริญปัญญา รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง) ซึ่งคฤหัสถ์ไม่สามารถที่จะทำได้มากเหมือนอย่างบรรพชิต เพราะฉะนั้น คฤหัสถ์ก็ช่วยสังคม ส่วนพระภิกษุก็ช่วยคนที่ไม่เข้าใจธรรมให้ได้เข้าใจธรรม (เพื่อ) คนที่ช่วยสังคมจะได้เป็นคนดีขึ้นๆ และช่วยสังคมได้มากขึ้น

~ ถ้าจะชื่นชมภิกษุ ก็ชื่นชมภิกษุที่ศึกษาพระธรรม และขัดเกลากิเลสโดยการประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ซึ่งพระธรรมวินัย นั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติด้วยพระองค์เอง ใครกล้าที่จะเปลี่ยน ใครกล้าที่จะบอกว่าไม่ถูกไม่จริง? มิฉะนั้นเพศบรรพชิตก็ไม่ต้องมี ถ้าจะไม่ประพฤติปฏิบัติตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว

~ ชื่นชมไม่ได้เลย อนุโมทนาไม่ได้เลย ถ้าภิกษุรูปนั้นไม่ได้ประพฤติปฏิบัติตาม พระธรรมวินัย

~ คฤหัสถ์ทุกคนที่เป็นอุบาสกอุบาสิกา ก็กล่าวว่ามีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เป็นที่เคารพสูงสุด เมื่อเป็นที่เคารพสูงสุดแล้ว จะไม่ประพฤติปฏิบัติตาม จะไม่กล่าวคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ดีแล้ว หรือ?

~ คฤหัสถ์อยากช่วยสังคม รักประเทศชาติ จะสร้างโรงเรียนหรือทำอะไร แล้วเอาเงินไปให้ภิกษุทำกิจนั้นได้อย่างไร แค่นี้ก็สับสนแล้ว ไม่ใช่ความตรงแล้ว ถ้าคฤหัสถ์จะช่วยสังคม ก็ช่วยได้เลย ไม่ต้องผ่านภิกษุ

~ ชื่อเสียงของภิกษุ ต้องโดยการเข้าใจธรรม แล้วกล่าวธรรมให้คนได้เข้าใจถูกต้อง ประพฤติปฏิบัติขัดเกลากิเลส ตามพระธรรมวินัย โดยไม่รับเงินและทอง นั่นจึงจะเป็นผู้ที่มีชื่อเสียง เพราะเหตุว่าได้เข้าใจธรรม ได้ประพฤติปฏิบัติขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิตโดยครบถ้วน เป็นที่เคารพสักการะยิ่ง นั่นจึงจะเป็นภิกษุผู้มีชื่อเสียง

~ ภิกษุจะเป็นผู้มีชื่อเสียง ต่อเมื่อเป็นผู้เห็นภัยในสังสารวัฏฏ์ ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจและเผยแพร่คำที่เป็นประโยชน์เพื่อให้คนอื่นได้เข้าใจด้วย แล้วก็ขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิตที่จะต้องประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยทุกข้อ ภิกษุใดประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยทุกข้อ ภิกษุนั้นเป็นผู้มีชื่อเสียง ในความเป็นภิกษุ (ตามพระธรรมวินัย)

~ ถ้าอยู่โดยที่ไม่ศึกษาพระธรรม ไม่ประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัย จะเป็นภิกษุทำไม

~ ถ้าไม่สามารถที่จะประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ได้ ก็ลาสิกขาบทมาเป็นคฤหัสถ์ เป็นผู้ตรง

~ การเป็นภิกษุต้องเป็นผู้มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นที่เคารพ เป็นแบบอย่างทุกอย่างที่จะต้องประพฤติปฏิบัติตาม

~ ภิกษุที่รับเงินรับทองมา คิดว่าเพื่อจะช่วยเหลือสังคม นี่ก็ผิด และยังยินดีในเงินและทองที่ได้มา จึงนำไปทำในสิ่งต่างๆ ที่จะนำมาซึ่งเงินและทอง อีกมาก (ซึ่งผิดโดยตลอด)

~ ทุกอย่างที่เกิดต้องมีปัจจัย จะดี จะชั่ว จะได้ลาภ ได้ยศ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ ทั้งหมดทุกขณะเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่มีปัจจัยที่เหมาะสม ที่ควร เกิดไม่ได้เลย ไม่มีใครที่จะดลบันดาลหรือทำให้เกิดขึ้นได้เลย

~ บุญ คือ สภาพจิตที่ดีงาม ต้องการให้คนพ้นจากความทุกข์ยากเดือดร้อน จิตขณะนั้นสละความเห็นแก่ตัวเพื่อประโยชน์แก่คนอื่น ขณะนั้นต่างหากที่เป็นบุญ

~ ธรรม ตรง ธรรมที่เป็นกุศลฝ่ายที่ดีงาม ไม่ผิดเลย แต่ว่าธรรมฝ่ายที่ไม่ถูกต้อง ฝ่ายไม่ดี ก็จะถูกต้องไม่ได้

~ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงใช้เงินในการเผยแพร่พระธรรมหรือเปล่า? พระอรหันต์ทั้งหลาย ท่านใช้เงินหรือเปล่า?

~ เดี๋ยวนี้ไม่เข้าใจธรรม ก็ศึกษาเพื่อที่จะได้เข้าใจ ว่า พระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ อะไร?

~ ใครก็ตามทั้งหมด จะเข้าใจธรรมหรือไม่เข้าใจธรรม เราเป็นเพื่อนที่ดีของเขาตลอดชีวิต นั่นคือความดีประการหนึ่ง ที่ทำได้ไม่ยากเลย คือ ความหวังดีต่อใครพร้อมที่จะช่วยเหลือ แม้เขาจะคิดว่าเราผิด ก็เป็นความคิดของเขา ถ้าเราพูดคำที่ถูกต้องด้วยความหวังดี เราจะไม่สนใจเลยว่าใครจะเชื่อ ใครจะโกรธ ใครจะไม่ชอบ เพราะฉะนั้น เราก็มีโอกาสที่จะทำดีและเป็นการเผยแพร่พระธรรมให้คนเข้าใจ ด้วยความเป็นมิตร.

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และ อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ...