สนทนาธรรมที่ฮานอย มายโจ ส.ค. - ก.ย. 2560 (1) เข้าฮานอยพร้อมฮาโตะ

เข้าฮานอยพร้อมฮาโตะ

วันศุกร์ที่ 25 ส.ค. 60 - 5 ก.ย. 60 ชมรมบ้านธัมมะเวียดนามได้เรียนเชิญท่านอาจารย์และคณะวิทยากรต่างประเทศไปสนทนาธรรมที่ฮานอยและมายโช เวียดนามตอนเหนือ เป็นเวลา 12 วัน คณะผู้ร่วมเดินทางเป็นคนไทย 11 คน ต่างชาติ 4 คน รวมเป็น 15 คน ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกถาวร มีน้องใหม่ 1 คน คือน้องวิมลศิริ สหายธรรมของคุณวรรณี ผู้แข็งขันในไวยยาวัจมัย ช่วยเหลือกิจการงานทั้งปวง

ก่อนมาเวียดนามได้ซักซ้อมฝึกฝนเตรียม ทำFacebook Live กับคุณเอ็ม วรศักดิ์ ราชตา เจ้าหน้าที่มูลนิธิ ฯ หลายรอบ คิดว่าจะเก็บภาพสดๆ แล้วถ่ายทอดทันที แต่ Smart Phone ร้อนจัดจึงต้องปิดเครื่อง และอาศัยตากล้องจำเป็น รศ. สงบ เชื้อทอง ถ่ายเป็นวิดีโอ ประกอบเรื่องภายหลัง เมื่อเหตุการณ์ผ่านไป ความขัดเคืองใจเกิดดับหลายโกฏิขณะ จึงนึกถึงธรรมที่ท่านอาจารย์พรำ่เตือนบ่อยๆ เนืองๆ ได้ว่า ทุกอย่างเป็นธรรม ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร ตอนนี้ก็กลับมาใช้ iPad เพื่อนยากที่รับใช้มาตั้งแต่ไปโปแลนด์ ปี 2555 จนถึงปัจจุบัน เพราะรังเกียจว่าคุณเธอหนัก แต่เอามาเพื่อให้ท่านผู้ใหญ่ได้ติดตามข่าวสารการเมืองที่กำลังร้อนแรงในเมืองไทยในวันที่เราออกเดินทางพอดี

(เอื้อเฟื้อภาพโดย คุณเผดิม ยี่สมบุญ)

ก่อนเดินทางคราวนี้ 1 อาทิตย์ สายการบินก็เลื่อนเวลาเดินทางจาก 11.45 น. เป็น 14.00 น. อีก 2 วัน ก่อนเดินทาง คุณไทย ทีมผู้จัดทางเวียดนามก็แจ้งให้ทราบว่า ขณะนี้ไข้เลือดออกระบาดที่ฮานอย มีผู้ติดเชื้อนับหมื่นคน ท่านอาจารย์จะยกเลิกการสนทนาครั้งนี้ก็ได้. ท่านอาจารย์ให้ชาวต่างชาติตัดสินใจ เพราะเขาเดินทางมาไกลและตั้งใจมาสนทนาจริงๆ ชาวต่างชาติได้สอบถามโรงแรม Army ซึ่งรับรองว่า ไม่เป็นอันตราย เพราะไม่อยู่ในพื้นที่แออัดที่เชื้อโรคกำลังระบาด และโรงแรมได้ฉีดพ่นยากำจัดยุงลายติดต่อกันแล้ว 3 ครั้ง ท่านอาจารย์จึงตัดสินใจเดินทางมา เพราะผู้จัดก็เตรียมการทั้งหมดไว้เรียบร้อยแล้ว เราเองนั้นก็หวั่นไหวเหมือนกัน เพราะนึกถึงเรื่องของคุณปอ ทฤษฎี ดาราดังที่เสียขีวิตเพราะไข้เลือดออก แต่เมื่อแม่ทัพ คือ ท่านอาจารย์ไม่หวั่นไหวแล้ว เราแค่พลทหารตัวเล็กๆ จะหวั่นไหวไปทำไม จึงตกลงใจร่วมเดินทางอย่างเดิม และในตอนเย็นวันนั้นได้ยินเสียงประกาศจากหมู่บ้านที่เราอยู่ว่า ขณะนี้มีผู้ติดเชื้อไข้เลือดออกแล้ว 4 คน รวมถึงเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกันด้วย ทางหมู่บ้านต้องฉีดพ่นยาเพื่อกำจัดยุงลาย ทำให้มั่นใจได้ว่า จะอยู่ที่ไหนก็ไม่พ้นจากภัยต่างๆ อยู่บ้านภัยประเภทเดียวกันก็ตามมาถึงแล้ว หนีไปฮานอยดีกว่าจ๊ะ เพราะอย่างไรๆ ก็ซื้อตั๋วเครื่องบินและเตรียมตัวทุกอย่างแล้ว

ก่อนเดินทาง 1 วัน มีข่าวพายุไต้ฝุ่นฮาโตะขึ้นทำลายเกาะฮ่องกง แล้วสลายตัวเป็นพายุโซนร้อนขึ้นทางเวียดนามเหนือและทางตอนใต้ของจีน พร้อมกับที่เราก็มาถึงฮานอยพอดี เข้าพร้อมกัน แต่หวังว่าจะไม่อยู่เป็นเพื่อนกันจนกลับนะจ๊ะ เชิญออกไปก่อน แต่ได้ทักทายกันแล้วตอนออกจากสนามบินขึ้นรถบัส ร่มที่เตรียมมาด้วยก็เกิดจำไม่ได้ว่าเก็บไว้ตรงไหน ของกระเป๋าใบไหน เลยไม่ได้ใช้ ต้องเดินตากฝนพรำ แต่ไม่ต้องห่วงท่านอาจารย์ค่ะ เพราะพวกเราที่เป็นพลทหารเล็กๆ เตรียมอารักขาเต็มที่ตามกำลังความสามารถค่ะ

รถบัสคันใหญ่มีกลิ่นใหม่ของสีที่เพิ่งทา พาวิ่งผ่านสายฝนจากสนามบินนอยไบ เข้าเมืองฮานอย ทิวทัศน์ 2 ข้างทางเปลี่ยนไปเพราะมีสะพานแขวนที่สร้างใหม่ ทำให้เวลาเดินทางสั้นลง ถึงโรงแรม Army ที่เคยพักคราวก่อน จึงได้ทราบว่ากระเป๋าคุณแก้วหายไป 1 ใบ ต้องออกไปหาซื้อเสื้อผ้าท่ามกลางสายฝน แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ด้วยเมตตาจิตของเพื่อนร่วมเดินทาง ทั้งไทย เวียดนาม ฝรั่ง ที่ต่างตั้งใจมาเจริญกุศลด้วยการอบรมเจริญปัญญา ทั้งฟังธรรม แสดงธรรม สนทนาธรรม เพื่อให้มีความเห็นถูกตรงตามเป็นจริงว่า ทุกอย่างเป็นธรรม ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใด เพียงเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่แล้วก็ดับไป ไม่กลับมาอีก แต่สะสมอยู่ในจิต เป็นเหตุปัจจัยให้จิตขณะต่อไปเกิดสืบต่อเป็นแต่ละหนึ่ง ฟังและพิจารณาจนกว่าจะประจักษ์แจ้งตามที่ทรงแสดงไว้ ซึ่งจะเป็นไปไม่ได้เลย ถ้าไม่ได้ฟังธรรมที่ทรงตรัสรู้และแสดงไว้ดีแล้ว

ขอนอบน้อมแด่พระพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นด้วยเศียรเกล้า