ผลจากการสะสมของจิต (2)
ถามต่อเนื่องจากกระทู้ ผลจากการสะสมของจิต ครับ
การสะสมของจิตสืบต่อดำรงภพชาติเปลี่ยนจากบุคคลนี้เป็นอีกบุคคลหนึ่งในภพภูมิชาติต่อๆ ไปภายหลังจุติจิตดับ ที่เรียกว่าเป็นอนัตตาไม่ใช่เรา เหมือนปรากฎการณ์ทางธรรมชาติ
คำถามคือ กิเลสหรือกรรมที่สะสม กลับตามติดจิตที่เกิดดับสืบเนื่องใหม่ในชาติภพภูมิใหม่ ของผู้ใดก็เป็นของผู้นั้น อุปมาเหมือนลูกปิงปองกระเด้งขึ้นลง กลับเป็นภพใหม่่ แต่ยังของลูกปิงปองไหนก็ของลูกนั้น แล้วอธิบายได้อย่างไรกับ ประโยคไม่ใช่เรา หรือว่า ไม่ใช่เราเพราะไม่ใช่เราชาติภพเดียวครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ตราบใดที่ยังมีกิเลสอยู่ ตายแล้วก็เกิดทันที ซึ่งก็คือ มีสภาพธรรมเกิดขึ้นเป็นไป สภาพธรรมแต่ละหนึ่ง เป็นจริงแต่ละหนึ่ง เมื่อเป็นธรรมแต่ละหนึ่ง ก็หาความเป็นสัตว์ เป็นบุคคลเป็นตัวตนในสภาพธรรมแต่ละหนึ่ง ไม่ได้เลย
จิตเกิดดับสืบต่อกันอย่างไม่ขาดสาย จิตเป็นใหญ่ เป็นประธานในการรู้แจ้งซึ่งอารมณ์ ไม่ว่าจะเป็นจิตประเภทใด ก็มีลักษณะเดียว คือ มีลักษณะที่รู้แจ้งอารมณ์เท่านั้น จิตหลากหลายประเภท ก็เพราะเจตสิกธรรมที่เกิดร่วมด้วย ที่จะมีการสะสมดีหรือไม่ดีก็ต้องในขณะที่เป็นกุศลกับอกุศล เท่านั้น แต่ว่าอกุศลเกิดแล้ว กุศลเกิดแล้ว ไม่สูญหายแล้วไปไหน สะสมสืบต่อต่ออยู่ในจิตทุกๆ ขณะ ตามความเป็นจริงแล้ว จิต เกิดขึ้น และ ดับไปหมดแล้วแต่ การดับไป ของจิตขณะก่อน เป็นปัจจัยให้ จิตขณะต่อไป เกิดขึ้น ฉะนั้น จิตขณะต่อไปที่เกิดขึ้นจึงสืบต่อทุกอย่างที่สั่งสมอยู่ในจิตขณะก่อน ที่ดับไปนั้นเอง จิตขณะก่อนเป็นปัจจัยแก่การเกิดขึ้นของจิตขณะต่อไป การสะสมจึงทำให้เห็นถึงความแตกต่างกันของแต่ละบุคคลได้ว่า มีความประพฤติเป็นไปอย่างไร ดีบ้าง ไม่ดี บ้าง ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะเป็นไปตามการสะสม นั่นเอง ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
