สอบถามพระวินัยของพระครับ เกี่ยวกับการทารุณกรรมสัตว์

 
chokdeenawmj
วันที่  17 ก.ย. 2560
หมายเลข  29182
อ่าน  4,210

ผมสงสัยเกี่ยวกับการทารุณกรรมสัตว์ของพระครับ

ถ้ามีเจตนาฆ่าและสัตว์ตาย พระก็อาบัติปาจิตตีย์อันนี้ไม่สงสัย แต่ถ้า

1. ไม่มีเจตนาฆ่า แต่มีเจตนาทรมานหรือทำร้ายสัตว์ และสัตว์ไม่ตาย

2. จากข้อ 1. แต่สัตว์ตาย

3. มีเจตนาฆ่า แต่สัตว์ไม่ตาย

ดังนี้ขอสอบถามว่าพระท่านต้องอาบัติอะไรบ้างตามพระวินัยครับ (ส่วนโลกวัชชะผิดอยู่แล้วเพราะผิดกฎหมาย อันนี้ไม่สงสัย)

ปล. ถ้ามีลิงค์อ้างอิงจากเว็บพระไตรปิฎกด้วยจะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยครับ

ขอบคุณครับผม ขอให้เจริญในธรรมทั่วๆ กันทุกท่านครับ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
khampan.a
วันที่ 20 ก.ย. 2560

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๖๗

ถ้าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้อย่างนี้ว่า ชาติสมภพ (การเกิด) นี้เป็นทุกข์ สัตว์ก็ไม่ควรฆ่าสัตว์ เพราะว่าผู้มีปกติฆ่าสัตว์ ย่อมเศร้าโศก

(พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก มตกภัตตชาดก)


พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ทุติยภาค เล่ม ๒ - หน้าที่ ๖๘๒

อนึ่ง ภิกษุใด จงใจพรากสัตว์จากชีวิต เป็นปาจิตตีย์


พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ทุติยภาค เล่ม ๒ - หน้าที่ ๗๖๖

บทว่า อนุปสมฺปนฺนสฺส มีความว่า ภิกษุให้ประหาร (ตี) แก่คฤหัสถ์หรือบรรพชิต แก่สตรีหรือบุรุษ โดยที่สุด แม้แก่สัตว์ดิรัจฉาน เป็นทุกกฏ แต่ถ้าว่า มีจิตกำหนัด ประหารหญิง
เป็นสังฆาทิเสส


1. ไม่มีเจตนาฆ่า แต่มีเจตนาทรมานหรือทำร้ายสัตว์ และสัตว์ไม่ตาย (อาบัติทุกกฏ)

2. จากข้อ 1. แต่สัตว์ตาย (อาบัติทุกกฏ)

3. มีเจตนาฆ่า แต่สัตว์ไม่ตาย (อาบัติทุกกฏ)

ขอเชิญคลิกอ่านความหมายของทุกกฏได้ที่นี่

อาบัติทุกกฏ


ตามพระวินัยบัญญัติแล้ว พระภิกษุมีเจตนาฆ่าสัตว์ดิรัจฉาน เป็นอาบัติปาจิตตีย์ ต้นบัญญัติสิกขาบทนี้คือพระอุทายี ที่สมัยก่อนบวชเคยเป็นนายขมังธนู เมื่อบวชแล้ว ท่านไม่ชอบกา เลยฆ่ากาเป็นจำนวนมาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้ทรงบัญญัติสิกขาบทนี้ คือ ภิกษุ จงใจฆ่าสัตว์ดิรัจฉาน เป็นอาบัติปาจิตตีย์ แต่ถ้าเป็นการเบียดเบียน ไม่มุ่งให้สิ้นชีวิต แม้ว่าจะไม่ถึงอาบัติปาจิตตีย์ ก็เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ก็ย่อมมีอาบัติที่ลดหลั่นลงมา คือ เป็นอาบัติทุกกฏ เพราะเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะไม่ควร ในสิกขาบทที่ว่าด้วยการให้การประหาร (ตี) กล่าวคือ ถ้าตีพระภิกษุด้วยกัน เป็นอาบัติปาจิตตีย์ ตีผู้ที่ไม่ใช่พระภิกษุ เป็นอาบัติทุกกฏ หรือ แม้การตีสัตว์ดิรัจฉาน ก็เป็นอาบัติทุกกฏ และ สำหรับการเบียดเบียนสัตว์ ก็เป็นอกุศกรรม ด้วย แม้สัตว์นั้นไม่ตาย ก็ตาม แสดงถึงเจตนาที่ไม่ดี ก็สามารถให้ผลที่ไม่ดี ไม่น่าปรารถนา ไม่น่าพอใจ หลังจากที่เกิดแล้วได้

เป็นที่แน่ชัดว่า การเบียดเบียนสัตว์ แม้คฤหัสถ์ ก็ไม่ควรทำแล้ว เพราะทุกชีวิตต่างก็รักชีวิตด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีใครอยากถูกฆ่าหรืออยากถูกทำร้ายเบียดเบียน แม้แต่ตัวเองก็เช่นเดียวกันไม่อยากถูกเบียดเบียน แล้วทำไมไปเบียดเบียนผู้อื่นด้วยล่ะ ยิ่งเป็นเพศบรรพชิต ก็ยิ่งจะต้องขัดเกลากิเลสเป็นอย่างยิ่ง จะมาทำในสิ่งที่ไม่เหมาะไม่ควร ไม่ได้เลย เพราะมีแต่โทษเท่านั้น อบายภูมิรออยู่ข้างหน้าแล้วสำหรับภิกษุผู้ล่วงละเมิดพระวินัยแล้วไม่เห็นโทษ ไม่แสดงโทษ ไม่กระทำคืนให้ถูกต้องตามพระวินัย ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
chatchai.k
วันที่ 16 ก.พ. 2564

ขออนุโมทนาครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ