การแสวงหาภพ (ยินดีในความเป็น ในความมี)
คุณสุคิน : การแสวงหาภพ ที่เป็นเหตุ เกิดในชีวิตประจำวันไหม
ท่านอาจารย์สุจินต์ : เกิดมาแล้ว ยังไม่ได้เห็น ยังไม่ได้ยิน ยังไม่มีอะไรปรากฏเลย แต่ว่ามีสิ่งหนึ่งสิ่งใด จึงติดข้องในสิ่งนั้นทันที นั่นคือ ภวะ ความมี ความเป็น เป็นอะไรที่ไหน อย่างไร ก็ตามแต่ จะเป็นในนรก ในสวรรค์ หรือในที่ไหน เมื่อมีสิ่งหนึ่งสิ่งใด เกิดมี สิ่งนั้นเป็นที่ตั้งของความติดข้อง ความมี ความเป็น เพราะฉะนั้น จะไม่เกิดดีไหม เพราะเหตุว่า ไม่เกิดเลย ไม่มีเลย จากการที่มี อย่างไรก็ยังมีเหลือ ความมี ความเป็นอยู่ แม้ว่าไปเป็นมนุษย์ ก็เป็นอะไรสักอย่างที่เกิดมี เกิดเป็นขึ้น ก็พอใจสิ่งนั้น
ภวตัณหา ยินดีในความเป็น ในความมี เมื่อเกิดขึ้นก็ต้องพอใจแล้ว เกิดในนรก บางคนบอกว่า จะพอใจได้อย่างไร ก็ความมี ความเป็นเราในนรก ความมี ความเป็น ก็อยู่ที่ ตัวมี ตัวเป็นว่า เป็เรา เพราะฉะนั้นเป็นความเห็นผิด ในความมี ในความคิดว่า เที่ยง ยั่งยืน เป็นเราไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ก็ยังเป็นเรา เพราะฉะนั้น กว่าจะเข้าใจ แต่ละคำ และรู้จริงๆ ว่า กว่าจะดับได้ ไม่ใช่ว่าแค่คิด แต่ต้องทุกคำที่ได้ยิน สภาพธรรมต้องเป็นธรรม และกว่าขณะนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นธรรมก่อน และธรรมทั้งหลายไม่เที่ยง สิ่งหนึ่งสิ่งใดมีความเกิดขึ้น สิ่งนั้นมีความดับไปเป็นธรรมดา กว่าจะถึงที่จะประจักษ์แจ้งว่า เป็นธรรมจริงๆ มีจริงๆ แล้วดับไปจริงๆ จึงสามารถที่จะคลายการติดข้องพอใจได้ แล้วเป็นอนัตตาด้วย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชา ไม่มีใครหยุดยั้งการเกิด เพราะมีเหตุที่จะต้องให้เกิด ก็ต้องเกิด
ทุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากล่าวถึงความจริงขณะนี้ มีเห็น พอใจไหม มี เป็นอะไรก็ได้ ไม่ใช่เห็น มีได้ยิน พอใจไหม ไม่ใช่เห็น ไม่ใช่ได้ยิน พอใจไหม ก็ติดข้องในทุกสิ่งทุกอย่างที่มี และเป็น ไม่ว่าจะเป็นอะไรทั้งสิ้น
เชิญคลิกอ่านเพิ่มได้ที่...
ปฐมเอสนาสูตร [อิติวุตตกะ].. การแสวงหา ๓ ประการ.. ๒๐ มิ.ย. ๒๕๕๘
...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง ค่ะ...
