เคยนับถือศาสนาอื่น
คือตอนแรกผมก็นับถือศาสนาพุทธครับ ต่อมาเพื่อนชวนไปนับถือศาสนาอื่น หรือคนอื่นชวน ก็เลยไปนับถือศาสนาอื่น แต่คราวหลังได้นับถือศาสนาพุทธดังเดิม แล้วก็ได้บวชก็ได้สึกออกมา แต่พอได้ศึกษาอภิฐาน 6 เลยสงสัยและเป็นกังวลว่า เราได้ทำอกุศลกรรมในข้อที่เปลี่ยนศาสดาแล้วหรือไม่
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อภิฐานะ ๖ และอัญญสัตถุเทส
อภิฐานะ ๖ หมายถึง กรรมที่เด่นยิ่งกว่ากรรมอื่นๆ มี ๖ ประการดังนี้ครับ
1. มาตุฆาต ฆ่ามารดา
2. ปิตุฆาต ฆ่าบิดา
3. อรหันตฆาต ฆ่าพระอรหันต์
4. โลหิตุปบาท ทำโลหิตของพระพุทธเจ้าให้ห้อ
5. สังฆเภท ทำสงฆ์ให้แตกกัน
6. อัญญสัตถารุทเทส นับถือศาสดาอื่นคือเข้ารีต
อภิฐานะ ๖ นั้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่า บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ คือ มีความเห็นถูกแล้ว คือ พระโสดาบัน ย่อมไม่ทำกรรมอันยิ่งนี้อีก คือ อภิฐานะ ๖ ประการนี้เลยครับ แต่สำหรับปุถุชนแล้ว ผู้หนาด้วยกิเลส ย่อมมีโอกาส ล่วงกรรมอันเด่นยิ่งนี้ ๖ ประการได้ครับ เพราะความที่เป็นปุถุชนนั่นเองครับ
ส่วน อัญญสัตถารุทเทส ก็คือ การนับถือศาสนาอื่น ศาสดาอื่น จากที่เคยนับถือศาสนาที่ถูก เปลี่ยนเป็นสิ่งที่ผิดได้ ผู้ที่เป็นพระอริยเจ้าเท่านั้นมีพระโสดาบัน เป็นต้น ท่านจะไม่เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอื่น ศาสดาอื่นอีก เพราะว่าท่านประจักษ์ความจริงตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้และถึงความเป็นพระอริยบุคคล ประจักษ์ความจริงนั่นเอง เมื่อรู้ด้วยตนเอง ด้วยปัญญาแล้ว การจะไปนับถือ ศาสนา หรือ ศาสดาอื่นๆ จึงไม่ใช่ฐานะครับ ท่านจึงไม่ทำกรรม คือ อัญญสัตถารุทเทส การนับถือศาสนา หรือศาสดาอื่นๆ เลยครับ
ส่วนปุถุชน มีความไม่แน่นอนเป็นธรรมดา ปัญญายังไม่มั่นคง จึงสามารถเปลี่ยนแปลงไปนับถือ ศาสนาอื่น ศาสดาอื่นได้ครับ เพราะความเป็นผู้หนาด้วยกิเลสและปัญญาน้อย ดังเช่น เพื่อนของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เมื่อเจอพระพุทธเจ้าก็นับถือพระพุทธเจ้า พอพระพุทธเจ้าเสด็จไปที่อื่นก็ไปนับถือลัทธิที่ผิด วนไปวนมาอย่างนี้ แต่ในที่สุดท่านก็ได้บรรลุพระโสดาบันเมื่อฟังธรรมครับ เพราะสะสมปัญญามานั่นเอง และแม้ไม่นับถือศาสนาอื่น แต่ก็สามารถเปลี่ยนจากหนทางที่ถูก ไปสู่หนทางที่ผิดในการอบรมปัญญาได้ครับ นี่เป็นธรรมดาของปุถุชน จึงมิควรประมาทกิเลสเลย และควรเห็นโทษของการเสพคุ้นกับความเห็นผิดครับ และไม่ประมาทในการอบรมปัญญา โดยการฟังพระธรรมและศึกษาพระธรรม ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นเครื่องอุปการะเกื้อกูลแก่สัตว์โลกอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สัตว์โลกผู้ยังเต็มไปด้วยกิเลสนานาประการ ไม่ว่าจะทรงธรรมหมวดใด ในส่วนใด ก็ล้วนเป็นไปเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูก ทั้งนั้น
ตราบใดที่ยังไม่ได้ดับกิเลสถึงความเป็นพระอริยบุคคล ตั้งแต่พระโสดาบัน ขึ้นไป ย่อมจะสามารถกระทำอกุศลกรรม กระทำกรรมที่หนักๆ ได้ ตามกำลังของกิเลสที่ได้สะสมมา รวมไปถึงถ้ายังไม่มีความเข้าใจพระธรรมอย่างมั่นคง ละเลยโอกาสที่สำคัญในชีวิตคือการได้ฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว ย่อมจะทำให้เป็นผู้ไม่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ไม่เห็นถึงพระมหากรุณาคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงบำเพ็ญพระบารมีมา เพื่ออุปการะเกื้อกูลแก่สัตว์โลก ก็ทำให้เป็นผู้ไปยึดถึอสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง ซึ่งไม่ใช่ที่พึ่งที่แท้จริง
แต่เมื่อเห็นประโยชน์ของพระธรรมแล้ว ก็ควรอย่างยิ่งที่จะได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมต่อไป ด้วยความเป็นผู้ไม่ประมาทในแต่ละคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
