ไปรับธรรมะ โดยไม่รู้ความหมายของคำว่า รับธรรมะ คืออะไร
สวัสดีค่ะ มีเรื่องที่อึดอัดใจ อยากได้คำชี้แนะ เมื่อเดือนที่แล้ว มีคนรู้จักชวนไปรับธรรมะ ตอนที่เขาพูด เขาก็เอาเรื่องดีๆ มาเล่า ให้ฟังค่ะ เช่น ตายแล้วศพไม่แข็ง อาจารย์เก่งมากเป็นคนไต้หวัน รับมาแล้วดีมาก ไปนั่งฟัง ชั้นเรียนก็บรรยายดี เราก็ได้แต่นั่งฟัง แล้วยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ไม่ได้ไปหาข้อมูลว่าการรับธรรมะของเขาเป็นแบบไหน วันนึงมีชั้นเรียน เขาก็ชวนไป เราก็ไปคิดว่าไปนั่งสวดมนต์ แต่ที่ไหนได้ก็มีแบบขอรายชื่อให้ทำบุญและทำพิธีแบบที่หลายคนๆ เคยอ่านมา ก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร ไปนั่งฟังในชั้นเรียนก็ไม่ได้ฟัง
พอผ่านไปเดือนนึง เขาก็โทรมาบอกว่าอย่าลืมนะ เรามีประชุมธรรมกัน 3 วัน 3 วันนี้สำคัญมาก เมื่อ ศ.-ส.-อ.ที่ผ่านมา ก็ไปค่ะ คาดหวังเต็มที่ว่าสวดมนต์ นั่งสมาธิ มันต้องมี บอกที่บ้านว่าไปปฎิบัติ แต่พอไปจริง ความรู้สึกเหมือนไปนั่งสัมมนา หัวข้อสวยหรู แต่ไม่มีประโยชน์เลย ขัดกับที่เรียนรู้มา และมั่วไปหมด คนบรรยายก็เหมือนว่าไปจดมาแล้วพูดอะ เป็นแบบนี้ทุกวัน เขาจะเริ่มถวายผลไม้และเริ่มบรรยายตั้งแต่ 6.30-18.30 ประมาณนี้
แต่ละวันจะมีหัวข้อบรรยายคือ ประมาณ 1.30 น.และพัก 15 น. ไม่มีบทสวด ไม่นั่งสมาธิ มีแต่ร้องเพลง และมีองค์เทพลงมาให้โอวาทผ่านร่างทรง เขาบอกว่าวันสุดท้าย สำคัญสุด (และอึดอัดใจที่สุดสำหรับเรา อยากกลับบ้าน แต่กลับไม่ได้ เพราะมากับเขา กลับเองไม่ได้) เขาเอากระดาษใส่ชื่อเดิมของเรา มา เราเลือกว่า เราจะเลือกทำอะไร
1. ทำงานธรรมมากกว่าทางโลก
2. ทรัพย์เป็นทานกายเป็นธรรม
3. อุทิศตนเพื่อธรรม
4. กินเจตลอดชีวิต
5. เปิดสถานธรรม
6. ออกไปฉุดช่วยผู้คน
โดยที่ทุกคนจะต้องเลือก 1 ข้อ หรือมากกว่านั้น เย็นหกโมง เขาทำพิธีต่อหน้าสิ่งศักดิ์ แล้วให้เราพูดตาม เผากระดาษ เอ่ยชื่อเรา กราบ 100 กราบ เสร็จพิธี เขาบอกว่ารับ ธรรมะ เรีบยร้อยแล้ว คืออะไร แล้วครั้งที่แล้วก็หลอกเราเหรอ เราได้ถอดชื่อ ออกจากนรกและมีรายชื่อที่ประตูสวรรค์ คือมันเป็นจุดขายที่ดีมาก รวมทั้งเราสามารถไปสู่นิพพาน ขายดีมาก
เราที่นั่งฟังแบบขัดแย้งสุดเหมือนคนบาป นั่งฟังก็ค้านใจ ไม่กล้าเอ่ยปาก กลัวโดนด่า เขาบอกว่าไม่ได้บังคับให้กินเจ แต่ต้องกินนะ คืออยากกลับ เดินออกจากธรรมมาคือจิตลอยเลยค่ะ เสียใจมาก ไม่ได้ดีใจแบบคนอื่นเลยค่ะ เพราะเหมือนโดนหลอก เครียดมา 4 วันแล้วค่ะ พอกลับมาจากสถานธรรม ก็รีบมาดูในกูเกิ้ล พออ่านแล้วก็ยิ่งเครียดไปใหญ่ ทำไมไม่หาข้อมูล อีกทั้งยังไว้ใจ ก็เปรียบเขาเหมือนญาติ ทุกวันเจอหน้า ก็ไม่อยากพูดด้วยเลยค่ะ มันไม่ ok แบบนี้เราจะออกจากธรรมะของเขาอย่างไรดีค่ะ ไปจุดธูปขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเขาดีไหมคะ
ขอบคุณค่ะ ยาวหน่อยนะคะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การไม่ไปฟังสิ่งที่ผิด ไม่คบหา ก็เป็นการออกจากธรรมที่ผิดแล้ว ไม่ต้องไปจุดธูปเทียนบอกอะไรเลย ครับ นั่นคือ การไม่คบคนพาล อันเป็นมงคลข้อที่ 1 ที่สำคัญ ไม่คบเพราะจะทำให้อกุศลของตนเองเจริญเป็นสำคัญ การไม่คบคนพาล เป็นมงคลข้อที่หนึ่ง ซึ่งสำคัญมาก สำหรับการจะได้ความเจริญ ที่เป็นมงคล หรือ ความเสื่อม เพราะเมื่อได้เข้าไปคบคนที่เป็นคนพาล คนที่เป็นศัตรู ไม่หวังดี มากไปด้วยอกุศล และเป็นผู้ที่มีความเห็นผิด เป็นต้น สมดังที่พระโพธิสัตว์เมื่อเป็น อกิตติดาบส กล่าวไว้ในเรื่องนี้ว่า
ข้าแต่ท่านกัสสปะ เพราะอะไร ท่านจึงไม่ชอบคนพาล ขอจงบอกเหตุ เพราะเหตุไร พระคุณเจ้าจึงไม่ปรารถนาที่จะเห็นคนพาล
คนพาลย่อมแนะนำสี่งไม่ควรแนะนำ ย่อมขวนขวายในกิจอันไม่ใช่ธุระ คนพาลแนะนำให้ดีได้ยาก พูดดีหวังจะให้เขาเป็นคนประเสริฐกลับโกรธ คนพาลนั้นไม่รู้วินัย การไม่เห็นคนพาลได้เป็นความดี
ดังนั้น หากคบกับบุคคลที่เป็นคนพาล ก็ย่อมนำมาซึ่งความเสื่อมประการต่างๆ อันเป็นมงคลข้อที่ หนึ่ง คือ การไม่คบคนพาล ย่อมนำมาซึ่งความเจริญ และในชาดกอื่นอีก พระโพธิสัตว์ก็กล่าวว่า ไม่ควรอยู่ในสำนักของศัตรู แม้คราวเดียว เพราะศัตรูย่อมนำภัยมาให้
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทิ้งในสิ่งที่ผิด ไม่เข้าใกล้ในสิ่งที่ผิด ถ้ารู้ว่าสิ่งใดผิด แล้วไม่ทำอีก ย่อมเป็นสิ่งที่ดีแล้ว ทางผิด ทางหลงนั้นมีมาก ดังนั้น ที่พึ่งจริงๆ คือ ตั้งต้นที่การฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ เมื่อเข้าใจอย่างถูกต้องแล้ว ก็จะไม่หวั่นไหวไปตามคำชักชวนของบุคคลอื่นที่ทำให้เราหลงผิด เพราะได้เข้าใจอย่างถูกต้องแล้วนั่นเองครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
การที่ได้มีโอกาสศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ทำให้มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏแล้วก็หมดไป ไม่ว่าจะเป็นทางตา ทางหูทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จิตทุกขณะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หมดไป ไม่มีอะไรเหลือเลยจริงๆ จากภพหนึ่งไปอีกภพหนึ่ง ดังนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ควรสั่งสมไปทุกภพทุกชาติ นั่นก็คือ กุศล (รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา ในชีวิตประจำวันด้วย)
