เรียนถามเรื่องจิตกับเจตสิกค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

-จิต เป็นสภาพธรรมที่มีจริง เป็นสภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ (อารมณ์ หมายถึงสิ่งที่จิตรู้) เป็นสภาพธรรมที่สั้นแสนสั้น มีอายุเพียงแค่ขณะที่เกิดขึ้นขณะที่ตั้งอยู่และขณะที่ดับไปเท่านั้น เมื่อจิตขณะหนึ่งเกิดแล้วดับไปก็เป็นปัจจัยให้จิตขณะต่อไปเกิดสืบต่อ เมื่อกล่าวถึงจิตแล้ว ไม่ใช่ว่าจะต้องมีเฉพาะจิตเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยังมีสภาพธรรมอีกประเภทที่เกิดร่วมกับจิต นั้นด้วย สภาพธรรมที่เกิดประกอบพร้อมกับจิต (ตามควรแก่จิตประเภทนั้นๆ ) เรียกว่า เจตสิก

ขณะที่ทำการบ้าน ไม่พ้นจากจิตและเจตสิก หรือ ทำอะไรก็ตาม ทุกขณะ ก็ไม่พ้นจากจิตและเจตสิก ถ้าไม่ได้เป็นไปในความดีประการหนึ่งประการใด แล้ว ก็เป็นอกุศลทั้งนั้น เป็นไปกับความติดข้องต้องการ เป็นต้น ปัญญา เท่านั้นที่จะเข้าใจถูกตรงตามความเป็นจริง

-เจริญกุศล (ทำบุญ) เพื่อหวังผล ต้องการสิ่งหนึ่งสิ่งใด ขณะที่หวังผล เป็นไปกับความติดข้องยินดีพอใจ เป็นอกุศล ก็สะสมความติดข้องต่อไป เพียงสะสมความติดข้องเป็นอุปนิสัยที่ไม่ดี ยังไม่ล่วงเป็นการกระทำอกุศลกรรมประการต่างๆ ก็ยังไม่เป็นเหตุให้เกิดวิบากในภายหน้า แต่สะสมสิ่งไม่ดีไว้ในจิต, ควรที่จะได้พิจารณาว่า การเจริญกุศลทุกประการ ควรที่จะเป็นไปเพื่อขัดเกลาละคลายกิเลส ไม่ใช่เพื่อพอกพูนความติดข้องยินดีพอใจ ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณค่ะ อนุโมทนาสาธุ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ