โง่ที่ติดข้องในสิ่งที่ไม่มี

ถ้าไม่มีจิต อะไรก็ไม่ปรากฏ จิตเกิดเพราะเหตุปัจจัย

ถ้าไม่มีโง่จะมีเราไหม โง่เป็นโง่ โง่ไม่ใช่เรา ถ้าโง่ไม่เกิด จะมีเราโง่ไหม?? จะทุกข์ร้อนไหมเพราะไม่มีเรา ไม่ใช่เรา

☆ จนกว่าจะไม่มีเขา ไม่มีเราเมื่อไหร่ จึงจะพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ฟังธรรมมากขึ้นๆ จนกว่าจะละความเป็นเรา เข้าใจมากขึ้นๆ ไม่ใช่ต้องไปทำอะไร ไม่เดือดร้อนเพราะเป็นธรรมะ บังคับบัญชาไม่ได้ ไม่มีอะไรคงที่ เพียงหนึ่งที่เกิดแล้วดับไม่กลับมาอีก ไม่เหมือนเดิม โลกว่างเปล่าเพราะมีแค่ชั่วคราวแล้วดับไม่เหลือ ไม่มีอะไรที่ยั่งยืน โง่ที่ติดข้องในสิ่งที่ไม่มี

เข้าใจขั้นฟังละกิเลสไม่ได้ แต่รู้หนทางแล้ว ธรรมะปฏิบัติไม่ใช่เราปฏิบัติ ปัญญาเข้าใจไม่ใช่เรา ค่อยๆ เข้าใจตามลำดับ ค่อยๆ ละความเป็นเรา ค่อยๆ เข้าใจขึ้นๆ

ขณะที่เลือกจะไปเที่ยวหรือจะไปฟังธรรม ไม่ใช่เรา ทุกอย่างไม่ใช่เราเป็นไปตามเหตุปัจจัย

ขณะที่เห็นว่าฟังธรรมมีประโยชน์มากกว่าไปเที่ยว ขณะนั้นเป็นปัญญาไม่ใช่เรา

กิเลสไม่ดี เกิดเพราะไม่เข้าใจสภาพธรรมะ ไม่เข้าใจความจริงของสภาพธรรมะ เพียงเกิดแล้วดับ ไม่มีแต่คิดว่ามีจึงติดข้อง ความไม่รู้ดับกิเลสไม่ได้ เร่งรัดดับกิเลสไม่ได้ ต้องเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ปัญญาจากการฟังไม่สูญหายไปไหน ค่อยๆ รู้ไปเรื่อยๆ เข้าใจไปเรื่อยๆ จนกว่าปัญญาจะสามารถละกิเลสได้

กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ