กว่าจะไม่ใช่เรา ยากแสนยาก

-กว่าจะไม่ใช่เรา ยากแสนยาก แต่ไม่หวั่นไหว รู้ว่ายากเพราะยึดถือว่าเป็นเราด้วยความไม่รู้มานานแสนนาน ไม่รู้ความจริง ว่าเป็นธรรมะเกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วดับ เป็นใครไม่ได้เลย ซึ่งยากที่จะรู้ ค่อยๆ พิจารณา ค่อยๆ เข้าใจ

-ติดข้องมานาน ความไม่รู้มากมาย ไม่เห็นโทษภัยจนกว่าจะได้ฟังพระธรรม เข้าใจถูกมั่นคงขึ้น เพิ่มขึ้น โดยไม่มีเราไปทำ เป็นธรรมะที่ทำหน้าที่ ไม่รีบร้อน เพราะรีบร้อนไม่ได้ จะรีบร้อนไปทำไม เป็นโลภะ มีอยู่ด้วยตลอดเวลาก็ไม่รู้ ตราบใดที่ยังเป็นเรา ไม่สามารถละได้ ฟังธรรมเพื่อเข้าใจอย่างเดียวเท่านั้น (เข้าใจมากก็ไม่ได้ ตามเหตุตามปัจจัยคือไม่มากกว่าปัจจัย ไม่น้อยกว่าปัจจัย) ไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะไม่ใช่เรา สภาพธรรมะที่เข้าใจต่างหากที่เข้าใจแล้วละความไม่รู้

-ปัญญาเท่านั้นประเสริฐสุด เข้าใจขึ้นจากไม่รู้เลย แต่ละคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าน่าอัศจรรย์ สามารถทำให้เข้าใจสิ่งที่มีที่ไม่เคยเข้าใจมาก่อน ถ้าไม่ได้ฟังไม่มีทางจะเข้าใจ เหตุมาจากความไม่รู้ จะแก้ก็ต้องรู้ ต้องเข้าใจขึ้นว่าไม่ใช่เรา เป็นธรรมะ เป็นอนัตตา

กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ