ภิกษุลืมใช้หนี้ก่อนบวช

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ผู้ที่เป็นหนี้ ยังไม่ได้ชดใช้ หรือผู้ที่ล้มละลาย และ ติดหนี้อยู่ ไม่สามารถบวชได้แต่หากใช้หนี้หมดสิ้นแล้ว สามารถบวชได้ครับ ดังนั้น มีหนี้อยู่ควรสึกออกมาใช้หนี้ มีหนี้ บวชไม่ควรบวช ครับ

พระวินัยปิฎก มหาวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้าที่ 254

ห้ามบวชคนมีหนี้

[๑๐๘] ก็โดยสมัยนั้นแล ลูกหนี้คนหนึ่งหนีบวชในสำนักภิกษุ พวกเจ้าทรัพย์พบแล้ว กล่าวอย่างนี้ว่า ภิกษุรูปนี้คือลูกหนี้ของพวกเราคนนั้น ถ้ากะไรพวกเราจงจับมัน.

เจ้าทรัพย์บางพวกพูดทัดทานอย่างนี้ว่า ท่านทั้งหลายอย่าได้พูดเช่นนี้เพราะพระเจ้าพิมพิสารจอมเสนามคธราช. ได้มีพระบรมราชานุญาตไว้ว่ากุลบุตรเหล่าใดบวชในสำนักพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตร กุลบุตรเหล่านั้น ใครๆ จะทำอะไรไม่ได้ เพราะธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว จงประพฤติพรหมจรรย์เพื่อทำที่สุดทุกข์โดยชอบเถิด.

ประชาชนจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรเหล่านี้ มิใช่ผู้หลบหลีกภัย ใครๆ จะทำอะไรไม่ได้ แต่ไฉนจึงให้คนมีหนี้บวชเล่า ภิกษุทั้งหลายกราบทูลความเรื่องนั้นแด่พระผู้พระภาคเจ้า.

พระผู้มีพระภาคเจ้ารับ สั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนมีหนี้ภิกษุไม่พึงให้บวช รูปใดให้บวชต้องอาบัติทุกกฏ.

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

คนที่ไม่เข้าใจพระธรรมวินัย ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะบวช ผู้ที่จะบวช ต้องรู้ว่า บวชคืออะไร บวช คือ การสละ การเว้นทั่ว การเว้นจากอกุศล โดยประการทั้งปวง เว้นจากชีวิตคฤหัสถ์ทั้งหมด, เป็นโทษเป็นบาปอย่างยิ่ง เมื่อไม่ได้เข้าใจว่าการบวชต้องเป็นการประพฤติขัดเกลากิเลสตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงแสดงไว้ ซึ่งถ้าได้เข้าใจตั้งแต่แรกแล้วว่า คนมีหนี้ บวช ไม่ได้ ก็ไม่บวช แต่เป็นคนดีในเพศของคฤหัสถ์ได้ ศึกษาธรรมฟังธรรมเข้าใจได้ ไม่ได้ทำให้พระพุทธศาสนามัวหมองอันเนื่องมาจากทำผิดพระวินัย ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

จริงๆ แล้ว มีหนี้หรือไม่มีหนี้ก็ไม่ควรบวชถ้าไม่เข้าใจธรรมะค่ะ