เพราะไม่รู้จึงเป็นเรา พอเป็นเราก็ไม่รู้

ตื่นขึ้นเห็นอะไร หลับนะคะ ไม่มีอะไรปรากฏเลย ตื่นขึ้นเห็นอะไร เห็นแล้วชอบไหม แล้วอยากเห็นต่อไปไหม พอลืมตาก็อยากเห็น ไม่รู้เลยว่าอยาก เพราะเกิดเป็นปกติในชีวิตประจำวัน สนิทแน่นมาก พอตื่นขึ้นมาก็แล้วแต่จะทำอะไร ทั้งหมดเพราะอยาก แค่จะยกมือ แค่จะหลับตา ก็อยากแล้ว ติดข้องทั้ง 6 ทาง (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) ก็เข้าใจว่ามีมาก จนไม่รู้เลยว่ามี เพราะไม่รู้จึงเป็นเรา พอเป็นเราก็ไม่รู้ ต่อเมื่อค่อยๆ เข้าใจว่าไม่ใช่เราแล้วเป็นอะไร (ธรรม) ก็ค่อยๆ รู้ขึ้น ขณะที่เข้าใจขณะนั้นก็ละความไม่รู้ ไม่ต้องไปหวัง ไปต้องการอะไรนะคะ เพราะไม่สามารถจะเป็นไปได้ด้วยความหวังหรือความต้องการ แต่ขณะที่เข้าใจถูกขึ้น (เข้าใจว่าเป็นธรรม) ความไม่รู้และความติดข้องก็ค่อยๆ ลดน้อยลง

จากการสนทนาที่บ้านธัมมะลำพูน 17 ก.ค. 2561