เพราะว่ามีสิ่งที่ปรากฏแล้วไม่รู้

ฟังในสิ่งที่มีเดี๋ยวนี้ แต่ก็ไม่ปรากฏ เพียงแค่รู้ว่ามี (แม้มีก็ไม่รู้ มีทุกวัน) ทุกขณะของชีวิตที่เกิดขึ้นแล้วดับไปอยู่ตลอดเวลาเกิดเพราะยังมีเหตุปัจจัยให้เกิดจึงเกิด ไม่มีเราจะทำให้สภาพธรรมเกิดได้ตามความต้องการได้เลย ความไม่รู้ความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏ โลภะจึงติดข้องในสิ่งนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงหนทางที่จะดับโลภะหมดไม่เหลือเลย ก็คือการดับกิเลส และโลภะที่จะดับได้ ก็คือการดับกิเลส และโลภะที่จะดับได้ ก็คือดับอวิชชาความไม่รู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏ เพราะว่ามีสิ่งที่ปรากฏแล้วไม่รู้ โลภะจึงติดข้องในสิ่งนั้น วันหนึ่งๆ โลภะเกิดมากมาย ถ้าไม่ใช่ปัญญาความเห็นถูกจริงๆ ในสิ่งที่กำลังปรากฏ ก็เป็นทาสของโลภะต่อไป โลภะสะสมเพิ่มพูนมากขึ้นอีก จะเห็นกำลังของโลภะมากมายมหาศาล.

ทรงแสดงหนทางเดียว คือการอบรมเจริญปัญญารู้สิ่งที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง จะเห็นได้จริงๆ ว่าต้องเข้าใจถูกและก็รู้ว่ากว่าจะละโลภะได้หมดสิ้นก็ต้องละโลภะที่เกิดร่วมกับความเห็นผิดที่ยึดถือสภาพว่า เป็นเราก่อน...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินจ์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ...