ฟังเพื่อเข้าใจ สำคัญที่ความเข้าใจ
สภาพธรรมะทนต่อการพิสูจน์ที่จะให้รู้ว่านี่เป็นจริง เป็นธรรมะ เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่ใช่เรา
เดี๋ยวนี้โลภะอยู่ไหนก็ไม่รู้ แล้วจะละโลภะ ปัญญารู้จึงละได้ ถ้าเป็นเราแล้วปัญญาจะเกิดได้อย่างไร!!
คิดก็หวัง ฟังก็หวัง ทำก็หวัง โลภะนำไปตลอด ปัญญาเข้าใจจึงละโลภะได้
สิ่งที่ได้มาขณะนี้เพราะหวังหรือเปล่า ... ไม่ใช่เลย เพราะเหตุปัจจัยทั้งหมด ต้องรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดอาศัยปัจจัยอะไร ถ้าไม่มีการไตร่ตรองจนเข้าใจ การฟังนั้นก็ไม่มีประโยชน์ เพียงแต่ฟังและจำด้วยความหวังว่าเป็นเราเมื่อไหร่จะเข้าใจมากกว่านี้ ทั้งหมดหวังทั้งนั้นก็ไม่รู้ คิดว่าเข้าใจ ความเป็นเราหนาแน่นมากและมากขึ้นเมื่อหวัง หวังอย่างไรก็ไม่สำเร็จ แต่สำเร็จได้เพราะเหตุปัจจัย ปัจจัยของการเข้าใจธรรมะคืออะไร!! ฟังเพื่อเข้าใจ ใครก็พึ่งไม่ได้ ต้องฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเตือนให้เข้าใจความเป็นจริงของธรรมะขณะนี้ โดยไม่ต้องไปแสวงหาธรรมะที่ไหน
ทำเมื่อไหร่คือไม่ถูก ฟังและค่อยๆ เข้าใจ ไตร่ตรอง มั่นคงกับคำที่ได้ยินว่าทุกอย่างเป็นธรรมะ เกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วดับ ไม่ใช่เรา เป็นอนัตตา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร ความจริงเป็นอย่างนี้แต่ถูกปกปิดด้วยความไม่รู้และยึดถือว่าเป็นเรามานานมาก
ความโกรธใครก็ไม่ชอบ แต่แทนที่จะไม่อยากโกรธ เข้าใจโกรธดีกว่าไหม!! ยังไม่ละความโกรธ เมื่อมีปัจจัยความโกรธก็ต้องเกิดขึ้น แทนที่จะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น กลับไปต้องการให้สิ่งนั้นไม่เกิดขึ้น ธรรมะทั้งหลายเป็นอนัตตา เมื่อมีปัจจัยก็เกิดขึ้น ความโกรธค่อยๆ คลายลงด้วยความเข้าใจไม่ใช่ด้วยความอยาก เป็นธรรมะที่ต้องพิจารณาและเข้าใจ ขณะที่เข้าใจนั้นเป็นกุศล เข้าใจว่าเป็นธรรมะไม่ใช่เรา ต้องอยู่กับกิเลส แต่ค่อยๆ เข้าใจกิเลสเพิ่มขึ้น สำคัญที่ความเข้าใจ
สิ่งที่ปรากฏควรเข้าใจ ไม่ใช่ไปอยากให้ไม่มี
กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ
กราบอนุโมทนากุศลจิตทุกขณะที่เกื้อกูลด้วยพระสัทธรรมและขณะที่เข้าใจค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า๔๗๖-๔๗๘
๘. ทุติยฉิคคฬสูตร
ว่าด้วยการได้ความเป็นมนุษย์ แสนยาก
[๑๗๔๔] พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนมหาปฐพีนี้ มีน้ำเป็นอันเดียวกัน บุรุษโยนแอกซึ่งมีช่องเดียวลงไปในมหาปฐพีนั้น ลมทิศบูรพาพัดเอาแอกนั้นไปทางทิศประจิม ลมทิศประจิมพัดเอาไปทางทิศบูรพา ลมทิศอุดร พัดเอาไปทางทิศทักษิณ ลมทิศทักษิณพัดเอาไปทางทิศอุดร เต่าตา บอดมีอยู่ ในมหาปฐพีนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ เธอทั้งหลาย จะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เต่าตาบอดนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอดคอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้น ได้บ้างหรือหนอ?
ภิกษุทั้งหลาย กราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้อที่เต่าตาบอด ต่อล่วง ร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอดคอเข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นเป็นของยาก.
พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า ฉันนั้น ภิกษุทั้งหลาย การได้ความเป็นมนุษย์ เป็นของยาก,
พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าจะอุบัติในโลก เป็นของยาก, ธรรมวินัยที่ พระตถาคตประกาศแล้วจะรุ่งเรืองใน โลก ก็เป็นของยาก, ความเป็นมนุษย์นี้ เขาได้แล้ว พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติแล้วในโลก และธรรมวินัยที่ตถาคตประะกาศแล้ว ก็รุ่งเรืองอยู่ในโลก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลาย พึงกระทำความเพียร เพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่านี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา
...ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะค่ะ...
