สมาปัตติสูตร ... วันเสาร์ที่ ๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๑

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส

พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ
สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

•••..... ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย .....•••

... สนทนาธรรมที่ ...

มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา (มศพ.)

พระสูตร ที่จะนำมาสนทนาที่มูลนิธิฯ

วันเสาร์ที่ ๒๗ ตุลาคม ๒๕๖๑
จาก
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ หน้าที่ ๘

๖. สมาปัตติสูตร

(ว่าด้วยธรรมที่เป็นปฏิปักษ์กัน)

[๖] ดูกร ภิกษุทั้งหลาย การถึงอกุศล ย่อมไม่มี ตลอดเวลาที่ศรัทธาในกุศลธรรม ยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด ศรัทธาเสื่อมหายไป อัสสัทธิยะ (ความไม่มีศรัทธา) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี, การถึงอกุศล ย่อมไม่มี ตลอดเวลาที่หิริในกุศลธรรม ยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด หิริเสื่อมหายไป อหิริกะ (ความไม่ละอาย) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศล ย่อมมี, การถึงอกุศลย่อมไม่มีตลอดเวลาที่โอตตัปปะในกุศลธรรมยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด โอตตัปปะเสื่อมหายไป อโนตตัปปะ (ความไม่เกรงกลัว) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี การถึงอกุศล ย่อมไม่มีตลอดเวลาที่วิริยะในกุศลธรรม ยังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด วิริยะเสื่อมหายไป โกสัชชะ (ความเกียจคร้าน) ย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี, การถึงอกุศล ย่อมไม่มี ตลอดเวลาที่ปัญญายังตั้งมั่นอยู่ แต่เมื่อใด ปัญญาเสื่อมหายไป ปัญญาทรามย่อมกลุ้มรุม เมื่อนั้น การถึงอกุศลย่อมมี

จบสมาปัตติสูตรที่ ๖

อรรถกถาสมาปัตติสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในสมาปัตติสูตรที่ ๖ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อกุสลสฺส สมาปตฺติ ได้แก่ ความพรั่งพร้อมด้วยความเข้าถึงอกุศลธรรม

บทว่า ปริยุทฺธาย ติฏฺฐติ ได้แก่ ครอบงำอยู่

จบอรรถกถาสมาปัตติสูตรที่ ๖