เริ่มต้นศึกษาพระธรรมจากพระไตรปิฏก

การเริ่มต้นศึกษาพระธรรมจาก พระไตรปิฎกเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว แต่ที่เป็นอุปสรรค และเป็นเรื่องยากสำหรับบุคคลทั่วไปก็คือ เรื่องของภาษา พอเราไปเจอศัพท์คำภาษาบาลี เราก็จะหลงทางไปค้นหาความหมายแล้วไปติดอยู่ที่คำ บางท่านก็เลยเปลี่ยนไปเรียนภาษาบาลีไป โดยคิดว่าการเรียนบาลีนั่นแหละคือ การศึกษาพระธรรม

ต้องอย่าลืมนะ ว่า เราศึกษานั้นเพื่อเข้าใจอรรถหรือเนื้อหาไม่ใช่เพียงรู้คำแปลได้ ท่องจำได้การศึกษาต้องเป็นไปตามลำดับขั้นครับ การที่จะเจริญในธรรมได้ดีนั้นท่านแสดงไว้ว่า ต้องมีองค์ประกอบ ๔ อย่าง ได้แก่

การอยู่ในสถานที่ที่เหมาะสม ๑ การสมาคมกับคนที่เป็นผู้รู้ธรรมหรือ กัลยาณมิตร ๑ การตั้งความมุ่งหมายในการศึกษาไว้ให้ถูกต้อง ๑ และการได้ สั่งสมบุญ หรือได้ทำกุศลแล้ว ๑

การเริ่มต้นเรียนเรื่องจิตนั้นถูกต้องและเป็นหัวใจของการศึกษาจริงๆ การศึกษาธรรมเป็นเรื่องยากมากและกิเลสความต้องการนั่นเองที่เป็นเครื่องกั้น ทำให้ยากขึ้นไปอีก ก่อนที่จะถึงขั้นเจริญวิปัสสนาเราจะต้องฟังไปตามลำดับขั้นให้เข้าใจก่อน เมื่อเราตอบตัวเองได้จริงๆ ว่าวิปัสสนาคืออะไร พิจารณาว่าวิปัสสนาคืออะไรนั่นแหละคือ การเจริญวิปัสสนา

ขออนุโมทนาในความสนใจที่แสดงว่ามีการสะสมบุญมาก่อน ถ้าหากท่านเดิน

ทางเข้ามาศึกษาที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา มั่นใจว่าท่านได้เข้ามา

ในสถานที่ที่เหมาะสมและจะได้พบกัลยาณมิตรอย่างแน่นอน และก็อย่าลืมตั้งจิตไว้

ชอบ

ศึกษาธรรมะจากพระไตรปิฎก ถ้าอภิธรรมยากเกินไปก็ให้อ่านพระสูตรในส่วนที่เป็นชาดกหรือธรรมบทก่อนก็ได้ สำหรับการเจริญวิปัสสนาต้องเริ่มจากความเข้าใจที่ถูกต้อง แม้แต่คำว่าวิปัสสนาก็ต้องมีความเข้าใจว่าหมายถึงอะไร ฉะนั้นแล้วต้องอาศัยการฟัง การสอบถาม การสนทนาจากท่านผู้รู้ผู้เข้าใจ ไม่มีใครเลยที่จะสามารถเข้าใจธรรมะจนกระทั่งถึงขั้นบรรลุความเป็นพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ โดยขาดความเข้าใจในสภาพธรรมะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ