อาชีพนักแสดงเสี่ยงลงอบายหรือไม่

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

บาป อกุศลก็มีหลายระดับ ตามระดับของกิเลส บาป ที่เป็นเพียง เกิดขึ้นในจิตใจ ก็มีที่เพียงโกรธ หรือ ชอบ ไม่ได้แสดงออกมาทางกาย วาจา ก็เป็นบาป เป็นอกุศลแต่ไม่ใช่บาปที่มีกำลังที่ล่วงศีล ที่แสดงออกมาทางกาย วาจา ที่จะทำให้เกิดในอบายภูมิ เพราะ บาปนั้น ส่วนบาป อกุศลที่แสดงออกมาทางกาย วาจา แต่ไม่ถึงกับล่วงศีลก็มี เช่น โกรธ แสดงความไม่พอใจ บ่นกับตนเอง หรือ มีความติดข้อง ยินดีพอใจ และก็แสวงหาอาหาร มีการแต่งตัว แต่งตัวให้ผู้อื่นดู โดยไม่ได้เบียดเบียนผู้อื่น อย่างนี้ ก็ไม่เป็นบาปที่ล่วงศีล แต่เป็นบาป อกุศลที่สะสมเป็นอุปนิสัยที่จะยินดีติดข้องมากขึ้น หรือ โกรธมากขึ้น และบาป อกุศลที่มีกำลัง ที่ถึงขนาดแสดงออกมาทางกาย วาจา และ มีการล่วงศีล เช่น ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม เป็นต้นเป็นบาปที่มีกำลัง และสามารถให้ผลไปเกิดในอบายภูมิได้ ครับ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เป็นไปตามการสะสมของแต่ละบุคคลอย่างแท้จริง ว่าจะมีความประพฤติเป็นไปอย่างไร ประกอบอาชีพอะไร แต่ละคนเป็นแต่ละหนึ่ง เมื่อว่าตามความเป็นจริงแล้ว ขณะใดที่จิตไม่ได้น้อมไปในกุศลที่เป็นทานบ้าง ศีลบ้าง การอบรมเจริญปัญญาบ้าง นอกนั้นก็เป็นอกุศลทั้หมด ถ้าไม่กล่าวถึงขณะที่ เป็นวิบากและกิริยา ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม

อกุศลเป็นอกุศล เป็นสิ่งที่ไม่ดี จะบอกว่าอกุศล ดี ย่อมเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เพราะความจริงย่อมเป็นอย่างนี้ แต่การกระทำดังกล่าวตามที่ปรากฏในประเด็นคำถาม ไม่ได้เป็นการกระทำทุจริตกรรม ไม่ได้เบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อน ไม่ได้ลักขโมยสิ่งของของใคร ก็เป็นเพียงอกุศลจิตที่เกิดขึ้น ซึ่งจะแตกต่างกันกับบุคคลผู้ที่กระทำทุจริตกรรม มีการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์เป็นต้นอย่างสิ้นเชิง แต่ละคนก็สะสมมาทั้งที่ดี และ ไม่ดี ก่อนตาย จิตจะเป็นกุศลหรือ อกุศล ก็เป็นธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น

ประโยชน์จริงๆ คือ รู้ความจริงที่ว่า อกุศล เป็น อกุศล ไม่สำคัญผิดว่าอกุศลเป็นสิ่งที่ดี เพราะความจริงแล้ว อกุศล เป็นอกุศล เป็นสภาพธรรมที่ไม่ดี ไม่นำมาซึ่งคุณประโยชน์ใดๆ เลย ไม่ควรมองคนแค่เพียงภายนอกเท่านั้น เพราะแต่ละคนแต่ละท่านก็มากไปด้วยกิเลสด้วยกันทั้งนั้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า จะมีแต่อกุศลเกิดขึ้นเป็นไปอยู่ตลอด โอกาสแห่งการเกิดขึ้นของกุศลธรรมก็มี ตามการะสะสมของแต่ละบุคคล นอกเหนือจากการ กระทำที่เป็นไปด้วยอำนาจของความติดข้องแล้ว ก็อาจจะเกิดกุศลจิต มีการงดเว้นจากทุจริตกรรม มีการช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น มีการขวนขวายในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ตลอดจนถึงมีศรัทธาเห็นประโยชน์ของพระธรรม ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญาในชีวิตประจำวัน ก็ได้ ซึ่งจะต้องไม่ปนกัน ระหว่างอกุศล กับ กุศล ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ในพระไตรปิฏกมีแสดงไว้ นายตาลบุตรเป็นนักแสดงนักเต้นรำ พระพุทธเจ้าก็พยากรณ์ว่าตายไปจะไปเกิดในนรก สัตว์เดรัจฉาน ท่านเสียใจก็ออกบวช ไม่นานก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ค่ะ

ขออนุโมทนาครับ