มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญา ประเสริฐสุด

อะไรประเสริฐสุด ถึงแม้จะมีความรู้มาก เป็นศาสตราจารย์ เป็นนายกรัฐมนตรี เป็นประธานาธิบดี หรือเป็นอะไรก็ตาม สูงที่สุด แต่เป็นคนชั่ว หรือมีปริญญามากมาย หลายมหาวิทยาลัย แต่ไม่มีใครสามารถรู้ได้เลยว่า จะสิ้นสุดความเป็นบุคคลนี้เมื่อไร แต่เคยคิดไหมว่า ก่อนจะถึงเวลานั้น ดีหรือชั่วแค่ไหน แล้วได้เข้าใจสิ่งที่มี ซึ่งเป็นโอกาสที่ยากมาก ถ้าไม่มีศรัทธาที่จะรู้ว่า ประโยชน์สูงสุดในชีวิตที่แสนสั้น สิ่งที่ประเสริฐที่สุดก็คือได้เข้าใจสิ่งที่มีจริง แม้ว่าจะเข้าใจยาก

ผู้ที่เห็นประโยชน์อย่างนี้ ก็จะไม่คิดว่า อย่างอื่นมีประโยชน์กว่า ไม่ว่าลาภ ยศ สรรเสริญ ตำแหน่ง หรืออะไรก็แล้วแต่ ก็เป็นแต่เพียงสิ่งที่หลง แล้วก็ยึดถือ แต่ถ้าเข้าใจธรรมะ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม พระเจ้าพิมพิสาร สีหเสนาบดี ก็สามารถเข้าใจธรรมะได้

คนที่ได้รู้ความเล็กน้อยของชีวิตก็จะรู้ว่า เกิดมาที่มีค่าที่สุด ก็คือว่า ไม่ใช่อย่างอื่นที่ทำให้หลงติด แต่ต้องเป็นความเห็นถูก ความเข้าใจถูก ผู้มีปัญญาในครั้งอดีตท่านกล่าวว่า ถ้าท่านจะได้ลาภ ยศ สรรเสริญ สักเท่าไร แต่หลงติดในสิ่งนั้น ก็ขออย่าให้ได้สิ่งนั้นเลย