สราคสูตร ... วันเสาร์ที่ ๖ เมษายน ๒๕๖๒

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทธสฺส

พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ
สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

•••..... ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย .....•••

... สนทนาธรรมที่ ...

มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา (มศพ.)

พระสูตร ที่จะนำมาสนทนาที่มูลนิธิฯ

วันเสาร์ที่ ๖ เมษายน ๒๕๖๒

คือ

สราคสูตร

...จาก...

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต เล่ม ๓๕ - หน้าที่ ๒๑๕

สราคสูตร

(ว่าด้วยบุคคล ๔ จำพวก)

[๖๖] ดูกร ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้มีปรากฏอยู่ในโลก บุคคล ๔ จำพวกคือใคร คือ

สราโค บุคคลมีราคะ

สโทโส บุคคลมีโทสะ

สโมโห บุคคลมีโมหะ

สมาโน บุคคลมีมานะ

ดูกร ภิกษุทั้งหลาย นี้แลบุคคล ๔ จำพวก มีปรากฏอยู่ในโลก

พระคาถา

บุคคล ผู้กำหนัดกล้าในอารมณ์ที่ชวนกำหนัดทั้งหลาย เพลิดเพลินยินดีในปิยรูป (สิ่งที่น่ารักใคร่) เป็นคนทราม ถูกโมหะผูกไว้แล้ว ยิ่งเพิ่มเครื่องผูกพันอื่นๆ ยิ่งขึ้น

คนเขลาทำอกุศลกรรมที่เกิดเพราะราคะบ้าง เกิดเพราะโทสะบ้าง เกิดเพราะโมหะบ้าง อันเป็นกรรมมีความคับแค้น มีผลเป็นทุกข์ คนเขลาเหล่านั้นเป็นคนอันอวิชชาปิดบังแล้ว เป็นคนบอด คือ ไม่มีจักษุ (คือปัญญา) ธรรม ๓ (ราคะ โทสะ โมหะ) มีอยู่ อย่างใด เขาก็เป็นอยู่เหมือนอย่างนั้น ไม่รู้สึกตัวว่าเป็นอย่างนั้นเสียด้วย

จบสราคสูตรที่ ๖

อรรถกถาสราคสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในสราคสูตรที่ ๖ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า โมหชํ วาปิ อวิทฺทสุ ความว่า คนเขลาคือมิใช่บัณฑิตทำอกุศลกรรมที่เกิดเพราะโมหะบ้าง

บทว่า สวิฆาตํ คือเป็นไปกับทุกข์

บทว่า ทุกฺขุทฺรยํ คือเพิ่มทุกข์ให้ต่อไป

บทว่า อจกฺขุกา คือเว้นจากปัญญาจักษุ

บทว่า ยถา ธมฺมา ตถา สนฺตา ความว่า ธรรมมีราคะเป็นต้น ตั้งอยู่อย่างใด คนเขลาเหล่านั้น ก็มีสภาพเป็นอย่างนั้น

บทว่า น ตสฺเสวนฺติ มญฺญเร ความว่า เขาย่อมไม่สำคัญ ย่อมไม่รู้สึกว่า เราเป็นอย่างนั้น มีสภาพอย่างนั้นเสียด้วย. ทั้งในพระสูตรนี้ ทั้งในพระคาถา ตรัสวัฏฏะอย่างเดียว

จบอรรถกถาสราคสูตรที่ ๖