ภาวนามยปัญญา.

ภาวนามยปัญญา คือ ปัญญาสำเร็จจากการภาวนา เมื่อบุคคลเจริญซึ่งภาวนาอยู่ย่อมได้ซึ่งปัญญาคือความรู้ความเข้าใจตามความเป็นจริงของนามธรรมและรูปธรรม ปัญญานี้เป็นภาวนามยปัญญา ในบางแห่ง อธิบายภาวนามยปัญญาว่าเป็นปัญญาของผู้เข้าสมาบัติ

[เล่มที่ 78] พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 583

ปัญญาของผู้เข้าสมาบัติแม้ทั้งหมด เรียกว่า ภาวนามยปัญญา

อธิบายภาวนามยปัญญา

คำว่า สมาปนฺนสฺส (แปลว่า ผู้เข้าสมาบัติ) อธิบายว่า ปัญญาในภายในสมาบัติของบุคคลผู้พรั่งพร้อมด้วยสมาบัติ ชื่อว่า ภาวนามยปัญญา

ภาวนามยปัญญา บุญที่สำเร็จจากการอบรม ภาวนาแปลว่าการอบรมให้เจริญขึ้น ให้มีขึ้น ขณะที่เข้าผลสมาบัติ ผลจิตเกิดติดต่อกัน นั้นก็คือภาวนาอบรมให้เจริญมากขึ้นจากผลจิตขณะเดียวให้มีติดต่อกัน

อนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ