ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แท้จริง คือ อย่างไร

เชื่อว่าชาวพุทธส่วนใหญ่คงเคยได้ยินคำว่า อัตตาหิ อัตโน นาโถ แปลว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ผู้ที่ไม่ได้ศึกษาพระธรรมให้ละเอียดก็อาจมีความเข้าใจผิดว่าหมายถึง การที่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน ไปพยายามทำอะไรสักอย่างหนึ่งให้ประสบความสำเร็จได้ด้วยตนเอง สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ประมาณนั้น ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่จำนวนไม่น้อยที่เข้าใจไปแบบนี้ ซึ่งผมรู้ว่ามันเป็นความเข้าใจผิดอย่างหนึ่ง พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าลึกซึ้งมาก จะตีความแบบผิวเผินไม่ได้ เพราะพระองค์ทรงแสดงความจริงว่า แท้จริงไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน อะไรที่ไหน มีแต่สภาพธรรมที่เกิดขึ้นดับไปตามเหตุตามปัจจัย แล้วจะมีตัวตนของเราที่ไปพยายามทำอะไรด้วยตนเองได้อย่างไร ต้องไม่ใช่ความหมายนี้แน่นอน ขอความเมตตาท่านอาจารย์ช่วยอธิบายความหมายของคำว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แท้จริงมีความหมายที่ลึกซึ้งว่าอย่างไรเพื่อความเข้าใจที่ชัดเจน