ทานบารมี - การให้เสียงเป็นทาน ตอนที่ 8-13 [สนทนาธรรมกับชาวต่างชาติ]

ทานกุศลทั้งหมดของพระโพธิสัตว์นำมาซึ่งการรู้แจ้งอริยสัจธรรมทั้ง 4 เมื่อถึงความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ข้อความต่อไปที่เกี่ยวกับทานของพระโพธิสัตว์ [เล่มที่ 74] (ขุททกนิกาย จริยปิฎก หน้า 625)

"พึงทราบการให้เสียงเป็นทานด้วยเสียงกลองเป็นต้น. ในการให้เสียงเป็นทานนั้นไม่สามารถให้เสียงได้ดุจถอนเง่าและรากบัว และดุจวางกําดอก. บัวเขียวลงบนมือ. แต่ทําให้พร้อมกับวัตถุ แล้วให้ชื่อว่าให้เสียงเป็นทาน. เพราะฉะนั้น ในกาลใดทําเองและใช้ให้ทําเพลงบูชาพระรัตนตรัยด้วยดนตรีอย่างใดอย่างหนึ่งมีกลองและตะโพนเป็นต้น ด้วยคิดว่าเราจักให้เสียงเป็นทาน. ตั้งไว้เองและให้ผู้อื่นตั้งกลองเป็นต้น ด้วยตั้งใจว่า เสียงเป็นทานของเรา. "

บางท่านที่อาจจะถวายกลองเพื่อเป็นประโยชน์กับวัด ซึ่งต้องใช้ในการบอกเวลาทั้งกลางวัน กลางคืน แต่ละชั่วโมง เป็นต้น ก็เป็นการให้เสียงเป็นทาน บางท่านอาจจะเล่นดนตรีเพื่อให้เสียงเป็นการบูชาพระรัตนตรัย โดยการใช้เครื่องดนตรี เช่น กลอง หรือ ตะโพน เป็นต้น บางท่านอาจจะจัดให้ตน หรือ คนอื่นเล่นเครื่องดนตรี เช่น กลอง ด้วยตั้งใจว่าจะให้เสียงนี้เป็นทาน ข้อความต่อไปในคัมภีร์อรรถกถา

"ให้ยาเสียงมีน้ำมันและน้ำผึ้งเป็นต้นแก่พระธรรมกถึกทั้งหลาย. ประกาศฟังธรรม (ประกาศการแสดงธรรม) . สวดสรภัญญะ. กล่าวธรรมกถา. ทําเองและให้ผู้อื่นทําอุปนิสินนกถา คือกถาของผู้เข้าไปนั่งใกล้ (สนทนาธรรม) และอนุโมทนากถา คือกถาอนุโมทนา. ในกาลนั้นชื่อว่าให้เสียงเป็นทาน"

บางท่านอาจจะเชิญคนให้นั่งใกล้ฟังการสนทนาธรรมด้วยตนเอง หรือให้ผู้อื่นเชิญคนมาฟังธรรม และเมื่อมีการแสดงคำซาบซึ้งในคุณประโยชน์ของพระธรรม ก็กล่าวอนุโมทนา โดยให้เสียงนั้นเป็นทาน เมื่อผู้นั้นกล่าวคำอนุโมทนาดังออกมาเอง หรือเชิญให้ผู้อื่นร่วมกันกล่าวคำอนุโมทนา ผู้นั้นก็ได้ให้เสียงเป็นทาน ซึ่งเป็นการเกื้อหนุนให้ผู้อื่นได้ร่วมกันให้เสียงอนุโมทนาด้วย

ข้อความนี้แปลจาก...The Perfection of Generosity - The gift of sounds