การฟังธรรม เป็นการฟังที่ยอดเยี่ยมของโลกจริง ๆ
การฟังธรรม เป็นการฟังที่ยอดเยี่ยมของโลกจริงๆ ขณะเดียวกันการคิดใคร่ครวญ พิจารณาตามที่ได้ยินได้ฟังมา ก็เป็นปัจจัยของโยนิโสมนสิการยิ่งสำคัญมากเช่นกัน เหนืออื่นใด ความเห็นถูกจะเกิดขึ้นได้ ก็ต้องอาศัยปัจจัยเหล่านี้อย่างครบถ้วน และการที่จะทราบว่าเป็นธรรมะที่คลาดเคลื่อนไปจากคำสอนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามพระไตรปิฎกหรือไม่ ก็ต้องอาศัยการฟัง เทียบเคียง และการใคร่ครวญอย่างมากทีเดียวค่ะ
การกล่าวอย่างนี้อาจจะเป็นจริง เฉพาะพวกที่เขาสนใจใฝ่รู้ ที่สะสมมาเพื่อจะศึกษาธรรมะ เพราะเขาฟังรู้เรื่อง กับอีกพวกหนึ่งที่ประสบปัญหาในชีวิต มีความเข้าใจผิด คิดว่าธรรมะเป็นอะไรที่ช่วยแก้ปัญหา หรือดับทุกข์ ท่านคิดว่าอย่างนี้หรือเปล่า สังเกตดู ผู้คนทั่วไป ไม่ว่าคนไทย คนต่างชาติ ถ้าสบายดี มีเงินใช้ ก็ไม่ค่อยสนใจศึกษาฟังธรรมกันหรอก บางครั้งเราไปชวนพวกผู้คนทั่วไป มาฟังธรรม เขาก็จะตอบว่าไม่เป็นไร ตอนนี้สบายดีอยู่ แค่ทำบุญตักบาตรก็พอแล้ว ไม่ได้ทำบาปอะไร หรือบางทีเราบอกว่าเราไปฟังธรรม เขาก็จะมองว่าชีวิตเรา มีปัญหาอะไรหรือ จึงต้องพึ่งศาสนา หรือว่า เราแก่แล้วอะไรอย่างนี้ ทำไมเป็นอย่างนี้เล่า
ไม่แปลกหรอกค่ะ เจอมาเหมือนกัน โดยมากจะมีคนถามว่า เวลาว่างชอบทำอะไร เราก็ตอบไปว่า ศึกษาพระธรรม ก็เห็นหลายคนมอง ด้วยสายตาแปลกๆ ทั้งคนไทยและต่างชาติ คือแทนที่จะอนุโมทนา แต่ไม่เป็นไรค่ะ ไม่อนุโมทนา ก็ไม่ว่ากัน บางคนเป็นหนักกว่านั้น คิดด้วยจิต ที่เป็นอกุศลว่า เราคงต้องมีความทุกข์ระทมขมขื่นใจหรือไม่ก็เพี้ยน นานาจิตตังจริงๆ ค่ะ เมื่อ ๔ ปีก่อน ดิฉันเริ่มแสวงหาความจริงของชีวิต ช่วงเวลานั้น ชีวิตมีความสุขดีค่ะ แต่ทำไมเบื่อก็ไม่ทราบ เริ่มถามตัวเองว่าชีวิต มีแค่นี้จริงๆ หรือ น่าจะมีอะไรที่มีสาระมากกว่านี้ ได้อ่านหนังสือของพระเถระบางเล่ม ก็ยังไม่ได้คำตอบ จนกระทั่งวันนึงได้ฟังธรรม จากท่านอาจารย์สุจินต์ (โดยบังเอิญ) ฟังเพียงครั้งเดียว ก็รู้ว่าใช่เลย และจะขอฟังไปจนวันตาย เพราะได้เห็นความอัศจรรย์ของพระธรรมค่ะ และระลึกอยู่เสมอว่า ชีวิตนี้จะทำความดีเพื่อพระพุทธเจ้า
ขอเพิ่มอีกนิดนึงนะคะ...
ต้องขอกราบขอบพระคุณเวบไซต์บ้านธัมมะ ที่ช่วยเปิดโอกาสให้การศึกษาพระธรรมของ
ดิฉันเป็นไปได้โดยสะดวกค่ะ
ขออนุโมทนา
ธรรมะไม่สาธารณะกับทุกคน คนที่มีโอกาสได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้า คนนั้นต้องเคยสะสมบุญมาในอดีตชาติ ได้คบสัตบุรุษ ได้อยู่ในประเทศที่มีคำสอนของพระพุทธเจ้าตั้งตนไว้ชอบ คือ ตั้งอยู่ในความเห็นถูก และธรรมไม่จำกัดเพศวัยขึ้นอยู่กับบุญที่สะสมมาต่างหาก
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
เรื่อง จงตั้งใจฟังพระธรรมเพราะพระธรรมเป็นสิ่งที่ยาก
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย พุทธวงศ์ เล่ม ๙ ภาค ๒ - หน้าที่ 16
ฉะนั้นแล ขอท่านทั้งหลายจงเป็น ผู้ประกอบอยู่ในสมาธิ
โดยเคารพ ละความฟุ้งซ่าน ไม่ มีจิตเป็นอื่น จงตั้งโสตประสาท
ดังภาชนะทองรองรับ สดับมธุรสของข้าพเจ้า ผู้กำลังกล่าวพรรณนา.
ก็กถาพรรณนาพุทธวงศ์ ควรที่จะมัจจะคนที่ ต้องตาย เป็นผู้รู้จะ
ต้องละกิจอื่นเสียให้หมดแล้ว ฟังก็ดี กล่าวก็ดี ในที่นี้ได้ตลอดกาล
เป็นนิจ โดยเคารพ ด้วยว่ากถานี้ แต่งได้แสนยากแล.
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย เรื่อง จงตั้งใจฟังพระธรรมโดยเคารพ
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๑ - หน้าที่ 159
ข้อความบางตอนจาก อรรถกถา อปัณณกชาดก
ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนคฤหบดี เราแลบำเพ็ญ
บารมี ๑๐ ทัศในกาลหาปริมาณมิได้ ได้แทงตลอดพระสัพพัญญุตญาณ ก็เพื่อ
จะคัดความสงสัยของชาวโลกนั่นแล ท่านจงเงี่ยโสตฟังโดยเคารพ เหมือน
บุคคลเอาถาดทองคำบรรจุเต็มด้วยน้ำมันเหลวแห่งราชสีห์ฉะนั้น แล้วทรงยัง
สติให้เกิดแก่เศรษฐี แล้วได้ทรงกระทำเหตุการณ์แม้อันระหว่างภพปกปิดไว้
ให้ปรากฏ ดุจทำลายกลุ่มหมอกนำพระจันทร์เพ็ญออกมาฉะนั้น.
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย เรื่อง หาฟังยากจริงๆ
พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 352 ข้อความบางตอนจาก อรรถกถา ธาตุวิภังคสูตร
ดูก่อนพ่อทั้งหลาย รัตนะ ๓ อย่างนี้คือ พุทธะ ธรรมะ สังฆะ ย่อมปรากฏในชนบทของพวกท่านหรือ.ข้าแต่มหาราช แม้เสียงก็ไม่มีในชนบทนั้น ก็การเห็นจักมี แต่ที่ไหนเล่า.
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
