ทำให้มดจมน้ำตายโดยไม่ทันสังเกตเห็น

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ที่จะเป็นการฆ่าสัตว์ นั้น จะต้องมีองค์ประกอบ ๕ ประการ ตามข้อความที่ปรากฏใน พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๘๗ ดังนี้ ว่า

องค์ของปาณาติบาตนั้น มี ๕ อย่าง คือ

สัตว์มีชีวิต

รู้ว่าสัตว์มีชีวิต

มีจิตคิดฆ่า

มีความพยายาม (ในการฆ่า)

สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น

ดังนั้น มดเป็นสัตว์มีชีวิต ถ้าไม่มีเจตนาฆ่า ไม่มีความจงใจที่จะฆ่ามด ก็ไม่เป็นบาป ไม่เหตุที่จะทำให้เกิดอกุศลวิบากในภายหน้า

ถ้าเรามีเจตนาฆ่ามด ไม่ว่าจะในกรณีใดๆ ก็ตาม ก็เป็นบาป เป็นอกุศลกรรม เป็นเหตุที่จะทำให้เกิดผลที่ไม่ดี ในภายหน้าได้ จนถึงกับนำเกิดในอบายภูมิได้ ซึ่งจะประมาทไม่ได้เลยทีเดียว ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ เป็นหัวข้อที่ควรศึกษาและน่าสนใจ การศึกษาธรรมส่วนละเอียดคือพระอภิธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นประโยชน์ให้ได้รู้ความจริงถึงที่สุดว่า สภาพธรรมทั้งหลาย ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล สภาพธรรมนั้นๆ เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย และดับเมื่อหมดเหตุปัจจัย รวมทั้งการให้ผลตามสมควรของสภาพธรรมนั้นด้วยเหตุที่สมควรเช่นกัน

ความกลัวผลของอกุศลกรรม หรือสงสารผู้ที่ได้ผลกระทบจากการกระทำนั้น แม้เป็นการทำด้วยความไม่ตั้งใจ ก็ทำให้เกิดความเศร้าหมองในใจ ความจริงที่ทรงแสดงคือ สิ่งที่ได้เกิดแล้ว ย้อนกลับมาอีกก็ไม่ได้ แก้ไขก็ไม่ได้ จึงไม่เกิดประโยชน์เลยที่จะคิดถึงด้วยความกังวล ทุกอย่างเกิดแล้วดับแล้ว เรื่องที่คิดๆ ๆ ก็ไม่มีแล้ว จะคิดทำไม ที่จะทำร้ายจิต สิ่งใดก็ตาม ที่เกิดแล้ว และแม้จะเกิดอีก ก็เพราะเหตุปัจจัย ด้วยความเป็นอนัตตา และทุกชีวิตมีกรรมเป็นของของตน แต่ที่สำคัญคือ ควรระวังในโอกาสต่อไป เพราะทุกชีวิตต่างรักตน เมื่อเข้าใจเช่นนี้ ก็จะเป็นผู้ที่ไม่ละเลยโอกาสที่จะให้ความไม่มีภัยต่อผู้อื่นมากขึ้น

ดิฉันเองก็เป็นผู้หนึ่งที่พบว่า การเข้าใจสภาพธรรมส่วนละเอียดจากการศึกษาพระธรรม จะปรุงแต่งสังขารขันธ์ให้มีความละเอียดขึ้น ระวังมากขึ้น การฟังพระธรรม สนทนาธรรม จึงมีประโยชน์มากค่ะที่ชำระความไม่รู้ และขัดเกลากิเลส ทั้งอุปนิสัย กาย วาจา และใจ ตามกำลังปัญญา

ขออนุโมทนาในการศึกษาพระธรรมต่อไป ค่ะ

ขออนุโมทนาครับ