จิตเจตนาคิดไม่ดี

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องของปัญญา เพราะฉะนั้น ไม่ใช่เพียงบอกว่าบาปไม่บาป ผู้ถามก็พอใจในคำตอบ แล้วก็ไม่ศึกษาพระธรรม แต่ที่ถูกต้องคือ รู้เหตุว่าการคิดไม่ดีเกิดจากอะไร นี่คือพระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญบารมีมาเพื่อค้นหาเหตุแห่งทุกข์ว่าคืออะไร นั่นก็คือ กิเลส ตัณหา อวิชชา ความไม่รู้ ที่มีในจิตที่สะสมมาเป็นเหตุแห่งทุกข์และเป็นเหตุแห่งการคิดไม่ดี และ พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่าธรรมทั้งหลาย ทั้งธรรมที่ดีและไม่ดี จิตที่ไม่ดี จิตก็เป็นธรรม เป็นอนัตตาบังคับบัญชาไม่ได้ คือ ไม่สามารถจะบังคับให้จิตเป็นไปตามอำนาจ บังคับไม่ให้คิดไม่ดี บังคับไม่ให้คิดดี เพราะธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา แต่ พระพุทธเจ้าทรงแสดงหนทางการละความจริง ด้วยหนทางคือความเข้าใจ ไม่ใช่หนทางที่จะทำโดยไม่มีปัญญา นั่นคือ หนทางแห่งปัญญาที่เข้าใจว่า คิดเป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา คิดไม่ดี ก็เป็นเพียงจิต เจตสิกที่เป็นธรรมไม่ใช่เรา เมื่อเข้าใจถูกเช่นนี้ ก็ค่อยๆ ละกิเลส คือ ความไม่รู้ ที่เป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะละความคิดไม่ดีได้ เพราะเป็นหนทางแห่งปัญญา อันมีได้ด้วยการศึกษาพระธรรม ครับ

ขออนุโมทนา

ขอบคุณมากครับ ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

คิด เป็นสภาพธรรมที่มีจริง กล่าวคือ เป็นนามธรรม (จิตกับเจตสิก) ที่เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ไม่ใช่เราที่คิด ที่สำคัญคือความเข้าใจที่ถูกต้องตรงตามความเป็นจริงว่าไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เป็นแต่เพียงธรรมเท่านั้น ขณะที่เข้าใจถูก จะไม่มีความเดือดร้อนใจเลย

ชีวิตที่ดำเนินไปในแต่ละวัน เป็นจิตแต่ละขณะเกิดดับสืบต่อกันอย่างไม่ขาดสาย สำหรับปุถุชนผู้หนาแน่นไปด้วยด้วยกิเลส ยังเต็มไปด้วยกิเลสทุกๆ ประการ เพราะละกิเลสอะไรๆ ยังไม่ได้ การคิดด้วยอำนาจของอกุศล จึงมีมากกว่า ขณะที่จิตเป็นกุศลเกิดน้อยมาก ดังนั้น ถ้าคิดดี ก็เป็นความดี เป็นประโยชน์ ไม่เคยนำความทุกข์ความเดือดร้อนมาให้ใคร เลย ในทางตรงกันข้าม ถ้าคิดไม่ดีแล้ว อย่างไรก็ต้องไม่ดี เพราะเป็นอกุศล จะดีได้อย่างไร อกุศลเกิด จะน้อยจะมากก็มีโทษโดยส่วนเดียว

ที่สำคัญ เพราะมีการฟังพระธรรม เป็นปกติบ่อยๆ เนืองๆ จะเกื้อกูลให้มีการคิดถึงพระธรรมที่ได้ยินได้ฟัง มากขึ้น แทนที่จะไปคิดเรื่องอื่นที่ไม่เป็นประโยชน์ ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ