พระพุทธศาสนารุ่งเรือง จริงหรือ_ไม่?

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ประมวลสาระสำคัญจากการสนทนาพิเศษ

เรื่อง

"พระพุทธศาสนารุ่งเรือง จริงหรือ_ไม่?"

ที่บ้านคุณทักษพล-คุณจริยา เจียมวิจิตร

วันศุกร์ที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๒




(ทีมงานอาสาสมัครบันทึกวีดีโอการสนทนาพิเศษในวันนี้)

~ พระพุทธศาสนารุ่งเรือง จริงหรือ_ไม่?

เพราะเหตุว่าคนส่วนใหญ่คิดว่าพระพุทธศาสนารุ่งเรือง เกือบจะบอกได้ว่าที่สุดในโลก เพราะประเทศอื่นก็ไม่ได้มีการเผยแพร่พระพุทธศาสนามากเท่าประเทศไทยขณะนี้ เท่าที่ทราบ เพราะเหตุว่า มีสำนักปฏิบัติทั่วโลก ไม่ใช่แต่เฉพาะที่เมืองไทย ที่เมืองไทยก็มีสำนักปฏิบัติมากจนกระทั่งคนส่วนใหญ่เข้าใจว่าพระพุทธศาสนาคือสำนักปฏิบัติ เพราะฉะนั้น เขาไม่เข้าใจคำว่าสำนัก ไม่เข้าใจคำว่าปฏิบัติ เพียงแค่ได้ยินคำว่าสำนักปฏิบัติ เขาก็ปฏิบัติ แล้วก็มาสู่สำนัก เพื่ออะไร? ไม่ได้มีความเข้าใจธรรมเลย คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าลึกซึ้งหรือเปล่า? นี่เป็นคำถามที่จะให้คิด เพราะว่าคนส่วนใหญ่ชินต่อการที่จะตาม แต่ไม่ชินกับการที่จะไตร่ตรองคิดนึกละเอียดจนกระทั่งเป็นความเข้าใจถูกต้อง ว่า อะไรถูก อะไรผิด เพราะแท้ที่จริงแล้ว พระพุทธศาสนา ไม่ใช่สำนักปฏิบัติ แต่พระพุทธศาสนาเป็นคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อไหร่? เมื่อได้ตรัสรู้สภาพธรรม ถึงที่สุดโดยประการทั้งปวง ไม่มีใครสามารถที่จะเปรียบได้เลยในสากลจักรวาลไม่ใช่เฉพาะในโลกมนุษย์ ทั้งมนุษย์โลก เทวโลก พรหมโลกทั้งหมด แล้วพระพุทธศาสนาจะง่ายไม่รู้อะไรเลยแล้วก็ไปปฏิบัติแล้วก็เข้าใจว่านั่นเป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือ? ในเมื่อไม่มีการได้ฟังคำสอนตลอด ๔๕ พรรษาซึ่งต้องเริ่มจากการฟัง

~ ชาวพุทธหรือคนที่เข้าใจว่าตนเองนับถือพระพุทธศาสนา ประมาทหรือเปล่าที่ไม่ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กล่าวได้เลยว่าประมาทตั้งแต่ต้นแล้วก็จะประมาทไปเรื่อยๆ แล้วอย่างนี้พระพุทธศาสนารุ่งเรืองหรือเปล่า?

~ ความจริงเป็นสิ่งที่ควรรู้ เพราะฉะนั้น ถ้าคนเข้าใจถูกต้อง ก็สมกับการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงตรัสรู้ความจริงเพื่อที่จะให้คนอื่นได้เข้าใจถูกต้องด้วย เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่มีความเข้าใจถูกต้อง ดีใจไหม อนุโมทนาด้วยไหมที่เขาเข้าใจถูกต้อง? ก็อนุโมทนาด้วยอย่างยิ่ง และถ้ามีคนที่เข้าใจมากกว่าหนึ่งคน ก็ยิ่งจะเป็นประโยชน์ แต่ต้องเข้าใจจริงๆ ไม่ใช่ทำลายคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยอ้างว่าเป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ไม่ได้ศึกษาด้วยความเคารพอย่างยิ่งด้วยความรอบคอบเพราะเข้าใจผิด

~ พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้และทรงแสดง ลึกซึ้งเพียงใด ตลอด ๔๕ พรรษา เพื่ออนุเคราะห์คนที่ยังไม่ได้เข้าใจธรรม ให้ได้ค่อยๆ ​เข้าใจขึ้น

~ ถ้าไม่มีการศึกษาธรรมให้เข้าใจจริงๆ อย่างมั่นคงทีละคำ ก็ไม่สามารถจะเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะพระองค์ตรัสไว้ว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา

~ เมื่อไม่รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วจะนับถือพระองค์ได้อย่างไร

~ ถ้าเป็นพระพุทธศาสนา ก็ต้องเป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่คำสอนของคนอื่น

~ จะเอาสิ่งที่ผิด มารวมกับสิ่งที่ถูก แล้วบอกว่า ถูก ได้ไหม?

~ เมื่อผิดตั้งแต่ต้น ก็ผิดไปอีกตลอด

~ มีคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นที่พึ่ง เท่านั้น ที่จะรู้ว่าอะไรผิด อะไรถูก

~ ชอบไปนั่งสมาธิ คิดว่า สงบ นั่น ไม่ใช่สันติภาวะ (ไม่ใช่สันติภาพ - ไม่ใช่ความสงบ) เพราะฉะนั้น จะเข้าใจพระพุทธศาสนาจริงๆ เผินไม่ได้ ได้ยินคำไหน ต้องไตร่ตรอง

~ ก็ลองคิดดู คนหนึ่งรักษาศีล ๕ ดีใจ เป็นเขาที่รักษาศีล ๕ ได้ กับ คนที่เว้นจากทุจริตกรรม ตามศีลแต่ละข้อ ด้วยการมีความเข้าใจที่ถูกต้อง ว่า ไม่มีเรา แต่มีธรรมที่เป็นเหตุซึ่งจะต้องทำให้ผลเกิดขึ้น เพราะฉะนั้น ธรรมที่ดีทั้งหมด จะไม่ทำให้เกิดความทุกข์ประการใดๆ เลยทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ถ้ายังคงเป็นเรา แม้ว่ามีศีล แต่อกุศลมีไหม และโดยเฉพาะยังยึดมั่นว่าเป็นเรา ใช่ไหม เมื่อเป็นเรารักษาศีล ๕ คนอื่นที่เขาไม่ได้รักษา นำมาซึ่งกิเลสไหม มีความสำคัญตนหรือเปล่า แล้วก็ยังมีกิเลสอื่นๆ อีกมากมาย

~ ความเข้าใจ (ปัญญา) ทำให้ละเว้นทุจริต

~ ความเป็นพุทธบริษัท ต้องมีหน้าที่ เพราะเหตุว่า เราได้รับความเข้าใจจากใคร แล้วเราจะไม่ตอบแทนคุณของบุคคลนั้นหรือ?

~ ตามพระวินัย เวลาที่คฤหัสถ์เห็นพระภิกษุทำไม่ถูกต้องตามพระธรรมวินัย คฤหัสถ์ควรทำอย่างไร? ไม่ลุกรับกราบไหว้

~ คำถามหนึ่งที่น่าคิด คือ คฤหัสถ์ที่เคารพในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างยิ่ง ศึกษาพระธรรมวินัยด้วยความละเอียดรอบคอบอย่างยิ่ง จะสามารถดำรงพระพุทธศาสนาได้ไหม?

~ บางคนไม่ฟังธรรม เพราะผู้พูด ไม่ใช่พระ มีเหตุผลอะไร พระธรรมที่ถูกต้อง ไม่ว่าใครพูด เป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหมด

~ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กรุณาหรือโปรดอย่าทำลาย เพราะเหตุว่า เป็นสิ่งที่จะดำรงรักษาความถูกต้องที่จะทำให้โลกสว่างด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง ว่า อะไรเป็นอะไร ไม่เห็นว่าสิ่งที่ผิด เป็นสิ่งที่ถูก

~ อุบาสกอุบาสิกาดำรงพระพุทธศาสนาได้ไหม เมื่อเข้าใจ เพราะฉะนั้น ความเข้าใจต่างหากที่ดำรงพระพุทธศาสนา ไม่ใช่เพศหนึ่งเพศใด แต่ต้องเป็นความเข้าใจและเป็นผู้ตรงด้วย เมื่อบวชแล้วไม่รักษาพระธรรมวินัย เป็นโทษ กั้นสวรรค์ มรรค ผล นิพพาน

~ เราไม่สามารถที่จะรู้อัธยาศัยของใครได้เลยทั้งสิ้น บุคคลใดที่บวชแล้ว ได้ฟังคำของสัมมาสัมพุทธเจ้าสามารถที่จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงความประพฤติที่ผิด แล้วก็พยายามที่จะดำรงรักษาพระธรรมวินัยเท่าที่จะเป็นไปได้ ถ้าสามารถเป็นไปได้ คฤหัสถ์พร้อมที่จะทะนุบำรุงสนับสนุน แต่ต้องมีความเห็นที่ถูกต้องทั้งพระธรรมและพระวินัย ถ้ามีเช่นนั้น เป็นที่ยินดีอย่างยิ่ง คฤหัสถ์ก็พร้อมที่จะสนับสนุน

~ (ผลจากการกล่าวคำจริง) มีผู้ที่ได้ยินได้ฟังแล้วเป็นคนตรง เพราะฉะนั้น สัจจบารมี ต้องมี เพราะเหตุว่า ถ้าปราศจากบารมี (ธรรมที่ทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) ก็ไม่สามารถเข้าใจความละเอียดของพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งมีอยู่กับทุกคนไม่ได้อยู่ที่อื่นเลย เพราะฉะนั้น ใครจะรู้ดี ก็คือว่า ต่อเมื่อได้ฟังคำนั้นแล้วรู้ว่าทั้งหมดที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นสิ่งที่มีจริงซึ่งเราเคยเข้าใจผิดยึดถือว่าเป็นเรา

~ ต้องมีความอาจหาญร่าเริงที่จะเข้าใจว่า ถูก คือ ถูก ความผิด ไม่สามารถจะนำมาซึ่งความดีหรือความถูกต้องใดๆ เลยทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น สิ่งที่ผิด จะเก็บไว้ไหม? เพราะฉะนั้น ก็ต้องเป็นผู้ที่ตรง (สัจจบารมี) และเป็นผู้ที่มั่นคง (อธิษฐานบารมี) ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในชีวิต เสื่อมลาภ มีคนกล่าวร้ายต่างๆ หรืออะไรต่างๆ ... เพราะเหตุว่า ทั้งหมดเป็นธรรมจริงๆ ธรรมฝ่ายอกุศล มีแน่นอน ธรรมฝ่ายกุศล ก็มีแน่นอน ทั้งหมด ก็ไม่ใช่ใครเลยทั้งสิ้น

~ มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง เมื่อมีพระองค์เป็นที่พึ่งแล้ว ไม่หวั่นไหวเลยทั้งสิ้น ที่จะดำรงรักษาความถูกต้องของพระธรรมทั้งหมดที่ได้ทรงแสดงให้คนอื่นได้มีความเข้าใจที่ถูกต้องด้วย เพราะฉะนั้น คนฟังเป็นคนตรงไหมที่จะรู้ว่าคำไหนเป็นคำจริง เป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อประโยชน์ให้คนฟังได้เข้าใจถูกต้อง รู้ว่า สิ่งใดผิด สิ่งใดถูก เพื่อจะได้แก้ไข แต่ถ้ารู้ว่าผิดแล้วไม่แก้ไข ตรงไหม?

~ อดทนไหม ทั้งผู้พูดและผู้ฟัง ผู้ฟังก็ต้องอดทนด้วย ฟังทำไม? ฟังเพื่อรู้ว่าทุกคำที่ได้ฟัง ถูกไหม? ผู้พูดก็มีความหวังดี ที่ว่าเมื่อเป็นสิ่งที่ถูกต้อง พุทธบริษัทก็ควรจะอนุเคราะห์ซึ่งกันและกันให้มีความเข้าใจที่ถูกต้องเพื่อดำรงความถูกต้องไว้สำหรับผู้ที่เห็นประโยชน์ สำหรับผู้ที่ตรงและจริงใจ เพราะว่า ทุกอย่างแก้ไขได้ ขึ้นอยู่กับว่าจะแก้ไขหรือไม่แก้ไข?

~ พระธรรมวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ เพื่อละความไม่รู้ ซึ่ง (ความไม่รู้นี้) ทำให้เกิดความไม่สงบทั้งตนเองและทั่วโลก จากคนหนึ่งไปอีกคนหนึ่ง

~ การที่กล่าวคำพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็เพื่อทุกคนชาวโลกทั้งหมดที่มีโอกาสจะได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไตร่ตรอง เข้าใจเมื่อไหร่ ก็เป็นประโยชน์เท่านั้น และถ้าเป็นประโยชน์มากขึ้น ก็คือ สามารถที่จะช่วยกันทะนุบำรุงกล่าวคำที่ถูกต้องต่อไป ถึงแม้ว่าคนทั้งหมดจะไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งหมด แต่คนใดก็ตามที่เข้าใจ นั่น ก็เป็นประโยชน์สำหรับคนนั้น

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และ อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ...